Варголь з женом. Спільна выстава різбяркы і креатора поп-арту

Звізда нюйоркской артистичной сцены 60. років минулого столітя Марісоль і король нюйоркской богемы та піонєр поп-арту Енді Варголь вєдно на выставі. Експозиция «Marisol and Warhol Take New York» є як раз вказувана в Музею Енді Варголя в Пітсбурґу. Мож єй видіти до 14. квітня/апріля 2022 рока.

«Marisol and Warhol Take New York» бадат паралельну дорогу до успіху обоіх артистів, формуваня ся іх артистичных особовости, порушаня ся в світі нюйоркскых ґалерий та розквит iх артистичных практик во вчасным періоді в роках 1960-1968. На выставі вказуваны сут найважнійшы творы Марісоль выпожычены з найвекшых світовых колекций, а тіж культовы роботы Варголя, його фільмы, котры были рідко вказуваны публиці, та архівальны материялы.

Марісоль вертат на нюйоркску артистичну сцену

Марісоль Ескобар то артиска, котра вродила ся в Парижы в 1930 році в родині Венезуельців. Занимала центральну позицию нюйоркской артистичной сцены і американьского руху поп. З часом єй місце, обшыр діяльности здомінували білы мужчыны. Поміщаючы роботы артисткы попри Варгольовых, выстава старат ся одзыскати важніст єй штукы, передефініювати силу, ориґінальніст і сміліст робіт, так штобы розсмотрювати єй як єдну з передовых творчынь епохы поп-арту.

«Для Варголя то Марісоль осягнула в Ню Йорку успіх, котрый він сам хотіл осягнути» – повіла Джесіка Бек, кураторка выставы. «Варголь фурт прібувал творити свою публичну особовіст і місце в світі штукы» – додає.

Експозиция підкрислят даякы спільны елементы в роботах артистів: культовы темы Кока-Колі, родины Кеннеді, квіровы (queer) образы Варголя зоставлены з баданьом жіночого досвідчаня Марісоль, роля обоіх артистів як інфлюенсерів на нюйоркскій сцені ґалерий і розбудуваны думкы інсталяций. Інтеґральном частю выставы сут тихы/німы фільмы Варголя о Марісоль зреализуваны в роках 1963-1964, котры вказуют інтимну страну єй рацийональной, стриманой особовости.

Марісоль о Варголи, Варголь о Марісоль

«Marisol and Warhol Take New York пропонує новый пункт пізріня на роботы Марісоль при Варгольовых продукциях з 60. років та барже експансивне пізріня на нюйоркскій рух поп з Марісоль в його центрі» – пише ся в каталоґу выставы. «Марісоль то істо піонєрка», мож в ним дочытати. Выстава має вказати, як творчіст Марісоль влияла на Варголя, не одворотні.

В своім ассамбляжовым, різбярскым портреті Варголя «Енді» Марісоль представлят го як несмілого, молодого артисту, котрым был, коли ся познали, облеченого буд-як, сідячого на креслі. В характерный для ся спосіб Марісоль робит фузию малярства і різбы. Варголя спортретувала під трьома ріжныма кутами на боках деревяного блоку, представляючого його тіло (быти може тото заінспірувало Варголя до робліня портретовых серіґрафік, што пак принесло му славу). Ниже з деревяных ніг выстає пара ориґінальных скоряных черевіків Варголя.

Варголь вказал Марісоль на фільмі. «Коли Варголь першый раз приносит свій апарат літом 1963 рока, Марісоль є в центрі обєктиву» – оповідат Джесіка Бек. «Варголь чул ся комфортово з Марісоль і експериментувал зо своім апаратом, зас Марісоль мусіла ся чути безпечні при Варголи, бо фільмы, котры про ню знимал, бесідуют о забаві, спілпрацы, креативным діалоґу і експериментуваню» – оповідат кураторка. Ярю і літом 1963 рока Варголь зробил о Марісоль штырі фільмы.

Обзераня Марісоль навчыло тіж Варголя, як заховувати ся як артиста. Марісоль утримувала невымушену, перформативну особовіст, котра была заповідю непроникненого холоду в способі бытя Варголя. «Ци трансформация Варголя з його обдертого стилю 50. років в екстраваґанцию будучу оддзеркаліньом стилю поп, з пересадном срібрном перуком, скоряном загортком і напілнімом поставом, могла быти взорувана на примірі Марісоль?» – звідує в каталоґовым есею ґалериста і куратор Джефрей Діч. Од 1964 рока Варголь зачал носити своі іконічны темны окуляры.

Експозиция з Пітсбурґа повандрує до Артистичного Музею Перес в Маямі (Pérez Art Museum Miami) в квітни/апріли 2022 рока.