Лист просто з Заґужан: ждеме на залудунок до ваґонів

Приносиме до вашой увагы дальшый лист од переселнців, якій публикуваный был в «Карпатскій Руси». Тым разом єст то реляция од жытеля Квятони.

В цілым замішаню, якє товаришыло выганяным з рідных сел, были і такы, што нашли в собі силу взяти перо і описати тото, што виділи, чули, што ім серце підповідало. Лист был высланый іщы з Заґужан (Ґорлиц), хвилю перед тым, як Квтонян заладували в быдлячы ваґоны і желізном дорогом погнали на понімецкы землі новой Польщы.

То тіж цінна реляция зато, што на першу мысель здавати бы ся нам могло, же жытелі Квятони могли быти погнаны на Устя Рускє, Климківку, Ропу, Ґорлиці і аж до Заґужан, або через Кункову, Ліщыны, Білянку і Шымбарк. Но, реляция вказує, што пішли другом страном: на Ґладышів, Санкову, Ґорлиці і аж до Заґужан.

Лист опубликуваный в: «Карпатска Русь», Йонкерс, ЗША, ч. 28, пятниця, 11. липця/юлия 1947, стр. 3.

КВЯТОНЯ, пов. ГОРЛИЦЫ

Писмо с дорогы на захід

Теодор Пырч в Виндзор, Онт., получил писмо от братового сына Симеона Пырча (по браті Емилиані) из Квятони, пов. Горлицы. Писмо было дане на почту в Горлицах 20 июня с. р.

***

Дорогий стрыку, доношу вам, што мы вже не в Квятоні, а в дорозі. Вывозят нас на захід, то есть до давной Німеччины, а тепер польской земли. Не тилько Квятоню вывозят, але цілы Карпаты зостают пусты. Ціла наша родина буде розметана по цілой західной Польші, и не знаме, коли ище будеме могли быти разом.

Таке переселение то єсть дуже прикре. Дві годины перед выіздом знали мы, што маме іхати, што то можете собі сами представити, што можна было взяти, и як зрыхтуватися до дорогы. Взяли мы З коровы, 2 ялівкы, 1 копя, 2 возы, убранья, зерно (котре не высіяли в ярь), и так выглядаме, як оваскы цигане. Де нас провадят, там идеме, бо то есть росказ войсковый. Найперше мы стояли в Гладышові два дни, бо з Гладышова выіхали люде перше, то мы были по их домах, пізнійше мы стояли в Санкові, а наостатку в Загужанах. Ту будеме ладуватися на потяг и отъідеме желізном дорогом.

Людям дуже прикро было росставатися с горами. Знате добре, што в зимі можна было ходити по лісі, a в літі по ріці, то нам ся буде дуже цло за родным крайом. В Квятоні звариювал с того жалю Ваньо Стефановский здовы села.

В Квятоні остался ище стрык Семан, але то певно лем тымчасово.

Выселение есть про бандуровців, бо хотят люди переселити, што може так лісовы банды пропадут. Я думам, же то нич не поможе. А по друге, то ся само скоро вкаже. Ганчова вже выіхала, так само Устье Русске, Блихнарка, Высова, Ріпкы и иншы села. Ждыня и Смерековец ище нe выселены, бо газдове в тых селах мают дуже коней, то помагают вывозити другы села.

Пишу до вас зо Загужан, a коли выідеме, то ище не знаме. Другым разом напишу с пляцу, де будеме, a вы наразі не отписуйте, поки не пришлю вам новый адрес. Пакунок, котрый вы послали, мы ище не достали, але може пришлют за нами, a як ніт, то пропаде.