Карате кід

Од 1-го октобра 2025-го року став директором Словацького народного музея – Музея україньской културы у Свіднику Ян Пивоварник. Фаховець на карате, жебы того не мав мало, быв на кінцю октобра повіреный і веджіньом Словацького народного музея – Музея русиньской културы в Пряшові. І якбач почав чути, же може быти нашым месійом.

Довго єм роздумовав, ці писати штось о компетентности сучасного директора двох музеїв. Бо ани барз не є што. Єдина його компетентность є, же є членом владной SNS, котра тримать теперь в руках резорт културы.

Із музейництвом ниґда не робив, учів предметы повязаны із тілеснов выховов на Пряшівскій універзіті. Меджі його кваліфікації, котры собі написав у біоґрафії, належыть 5-ый дан карате Ґою-рію. Як із україньсков, так і з русиньсков меншынов ниґда нич не мав. Наперек тому быв на конкурзі на директора україньского музея ліпшым як Ярослав Джоґаник, котрый быв директором перед ним, і котрый, якымсь чудом, на конкурзі ани не сповнив условія.

Кедь в октобрі як блиск із ясного неба пришла вість, же ґенерална директорка Словацького народного музея Андреа Предайньова одкликала Любу Кральову, директорку русиньского музея, якбач никому ани не приснило бы ся, же повіреным директором аж до выбратя нового директора буде фаховець із 5-ым даном карате.

Уж сам факт, же в Братіславі при столі вырішать, же русиньскый і україньскый музей буде вести тота сама особа, є дашто, што бы собі заслужыло єден траґікомічный феєтон.

Но і по выменованю Пивоварника мав єм якусь надію, же в тім дочаснім рішіню, почас того переходного періоду, не зробить про русиньскый музей аж так вельо злого, што бы пак было тяжко оправити. Лемже, была хыба думати собі то. Карате кід в словацькій верзії якбач дістав месіяньскый сіндром, і іде нас капчати.

В україньскім выданю Радіоновин Народностно-етнічного высыланя Радія Патрія із 27-го новембра редакторка Людмила Ґаряньска поставила собі перед мікрофон Яна Пивоварника, котрого представила як нового директора україньского музея. Редакторка ся го позвідать на його пріоріты на посаді директора. І директор ся розбісідує.

Пивоварник видить протиречіня в тім, як люди спринимають музей, ці то музей русиньскый або україньскый (думать тот україньскый). Етніціта є подля нього „ясна“. „Русиньско-україньска“ етніціта є подля нього єднов із найважнішых на Словакії. Не любить ся му, же ся то „ділить“, і „його першорядым цільом буде пробовати якось діпломатічно скапчати тоты різны погляды“, бо думать, же „култура є лем єдна“.

Кого означує пан директор за „роздроблены ґрупкы“? Веце як 63 тісяч Русинів?

Як дале бісідує, його пріоріта є, жебы ословити тоты „роздроблены ґрупкы“ і спробовати дістати „тых людей за єден стіл“. Бісідує там того іщі веце, але тото нам старчіть.

Слава, нашли сьме месію! Котрый іде дістати за єден стіл Русинів і Українців. Высловы пана директора лем потверджують його некомпетентность. По перше, якбач абсолутно не знать, што бы мав у функції директора музея робити. Задачов директора музея стопроцентно не є робити того, хто іде мішати ся до діл двох окремых народностных меншын.

Веце бы єм привітав, кебы повів, як хоче музей, в тім припаді тот україньскый, бо на тот быв вопрос, рядити такым способом, жебы пережыв консолідацію, як хоче забезпечіти його фунґованя із орізаным розрахунком ці персоналныма обмеджінями. Але то бы єм хотів вельо.

На другім боці можеме конштатовати, же якесь капчаня двох народностей нияк не є в його компетенції, а кедь штось таке высловить, не має ани кущік знань о тых двох народностях.

А, окрем іншого, кого означує пан директор за „роздроблены ґрупкы“? Веце як 63 тісяч приголошеных у послднім переписі Русинів є роздроблена ґрупка? То думав серьйозно? А приголошіня ся ку русиньскій народности є лем іншый погляд? На што конкретно іншый погляд?

Досправды не знам, ці із пана директора бісідовала його некомпетентность, брак знань, або то быв замір, котрый му уж наінфіковали дакотры добрі нами познаты робітници україньского музея, якы наперек тому, же суть робітниками державной інштітуції, публічно копуть до Русинів.

Ці то некомпетентность, ці то замір, є в тім припаді абсолутно єдно. Директор бы мав гамовати із такыма высловами, бо такы высловы го діскваліфікують нелем із того, жебы быв повіреным директором русиньского музея, але діскваліфікують го обще із ряджіня даякого музея.

Карате кід не заставить наш возродный процес, і мав ся радше почати занимати тым, жебы фунґовали професіонално музеї, котры дістав під палець.

Статя была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радія lem.fm. Жрідло фотоґрафії: Pixabay.com.