Лабівскы спомины (част 3) – 70 процент – субота, 20.00 год.

Здавало ся Юлиі Калиняк, же товды, коли она была маленька, цілый то лабівскій світ был простым, зрозумілым, панувала в ним якіса гармонія. Полякы, Жыды а і Циґане жыли сой в лемківскым селі по сусідскы мирно. Але зачала ся німецка окупация, і звыклый світ цілком ся змінил. І… пак уж не мали они сусідів-Жыдів.

Скоро вшытко взагалі ся змінило. Червена Армія ішла на захід… «Товды пришла зліст» – повідат Юлия Венгринович. І товды добры перше сусіды нераз робили ся цілком недобры… А до села фурт приходили непрошены гості. І, вера, нераз трудно было одріжнити партизантів од бандитів.

А пак уж зо вшыткых добрых сусідів лишыли ся в Лабовій лем польскы родины. А Лемкы достали уж цілком новых сусідів. Наприклад, Юлия Калиняк (по мужу Венгринович) оселила ся в Ковалівці коло Монастыриск. А о старых могли лем споминати…