Опікун квятоньской церкви з нагородом ім. Корнецкого

Капітула нагороды ім. Марияна Корнецкого доцінила долголітнього опікуна і проповідника по грекокатолицкій церкви св. Параскєвы в Квятони. Ян Гыра нагородженый был премійом, яка признавана єст тым, котры занимают ся охороном памяток і іх популяризацийом.

Ян Гыра од років жыє в Квятони. Його істория опікуваня ся квятоньском святыньом зачала ся в 1988 р., а был то припадок. Вчас єдной з інвентаризаций в його хыжы затримали ся особы занимаючы ся охороном памяток. На початку 90. років ХХ ст. проведеный был ремонт святыні. Од тамтой поры Гыра анґажувал ся в поміч при єй модернізациі.

В поясніню признаня нагороды чытати мож м.ін., што Ян Гыра то вельолітній і активный соспільный опікун, заанґажуваный провідник і ініциятор консерваторско-будовляной модернізациі деревяной церкви в Квятони. Як раз выянтковіст той лемківской церкви доцінила в 2013 р. капітула Списку Світовой Спадковины Юнеско, вписуючы храм на листу найбільше стереженых і цінных деревяных храмів во світі. Гыра, як пристало на провідника, барз добрі знає історию церкви. Коли про церков є голосно за справом дальшого ремонту, або окдрытя інтересуючых інформаций про святыню, все Ян Гыра єст особом, яка через медиі передає до світа найосновнійшы вісти про квятоньску перлину.

Церков св. Параскєвы, датувана на другу пол. XVII ст., єст єдном з найкрасшых на обшыри цілой Карпатской Руси. Єст она знаменитым доказом кумшту лемківскых теслів-артистів, а клясичны пропорциі і архітектонічна подоба выкликуют доднес зачудуваня. За справом однайденого в 2016 р. антимінсу про церков зас было голосно, в контексті єй правдоподібного старшого датуваня. Сучасні хоснувана є як філияльный костел римокатолицкой парохіі в Устю Рускым.

Капітула нагороды ім. Корнецкого нагороджує опікунів, провідників і парохів памятковых святынь. Доціненый уж был парох ганчівской церкви – о. Володислав Канюк, ци о. Mирослав Цідило, як опікун памятковых обєктів, входячых в склад бортняньской парохіі. О. М. Цідило угоноруваный был за ремонт і адаптацию будинку старой плебаніі на Парохіяльный Історично-Природничый Музей і проведіня консерваторскых і реставраторскых робіт трьох церкви: в Бортным, Бодаках і Волівци. О. Канюка доцінено за опіку над пятьома храмами, якыма завідувал через 20 остатніх років, будучы настоятельом ріжных парохій, особливо за выремонтуваня церкви Покровы Пресвятой Богородиці в Ганчовій.