«Слово» – 17-та неділя по Сошествії Святого Духа – неділя, 9.00 год.

Ісус Хрістос, переходячі по Юдеї і Ґалілеї, робив добро выздравляв, учів, воскрешав мертвых, выганяв демонів, но яка была реакція? Многы і фарізеї і учітелі закона приходили, но не зато, жебы увірили, але жебы поїмати на слові.

Він іде до країв Тіру і Сідону. Там приходить за ним єдна жена, Хананейка. Она пришла з просьбов: Господи, Сыну Давіда, розмілуй ся надомнов. Мою дівочку трапить нечістый дух. Но Ісус не реаґовав. Она не переставала кричати а ішла за нима. Апостолы говорять Ісусови, выслухай, зроб їй по волі най не кричіть за нами. Апостолы просять Ісуса за ню не із любви ку ній, але жебы мали од ньой покій. Она переставала кричати. Но Ісус одповідать наголос своїм ученикам, жебы чула і та жена. Я єм посланый лем ку івцям дому Ізраїля, котры пропали. А она приступує ку Ісусови і говорить: Господи, помож мі.

А тогды Ісус якбы їй дав послідню рану: Не є добрі взяти хліб і шмарити псам. Ту уж та жена ябы доставать тверде одвергнутя од Ісуса. Я єм посланый ку дітям – мойому выбраному народу, а не ку псам – то є ку тым, котры ся кланяють демонам.

Так смотрили Жыде на іншы народы. Себе вывышовали, іншыма погорджовали. То видиме і на прикладі самарянькой жены. А як зареаґовала теперь на дефінітівна одмітнутя зо стороны Ісуса? Она говорить: Маш правду, Господи – я єм тым псом, належу ку Хананейцям, котрых вашы предкове выходячі із Еґіпта Божов силов выганяли із того края. Маш правду, я недостойна, жебы што і лем проговорити ку Тобі. Чула єм о твоїх великых ділах, о твоїй доброті. Познала єм теперь свою сітуацію, же я не мам право просити штось од тебе. Але посмоть і псы їдять одробиночкы, котры падуть на земю зо стола тых дітей.

А як на тоты слова Ісус реаґує? Обернув ся і говорить: О жено, велика є твоя віра, най буде, як хочеш. Дайме собі вопрос, чом Ісус так тведо пострупив з тов женов, якбы до крайности привів тоту жену ку страті надії. Чом так реаґує? Бо Ісус видів велике богатство, котре было скрыте на полі єй душы. Видів світилник скрытый в їй сердці. А так то, што на першый погляд выглядало як понижіня, одвергнутя, было насправды вывышіньом.

Ісус выздвигує тоту жену і понад своїх учеників. Выздвигує теперливость, вытырвалость в прошіню, а понад велику віру, же Ісус їй може допомочі а і поможе. Через покору той жены одкрывать тото велике богаство, котре она укрывала у своїм внутрі про вшыткых.

Дорогы радіослухачі, тым є тота жена великым прикладом і про нас. Учме ся од ньой, як маме приходити ку Хрістови. З великов віров. Не падати до малодушности, коли штось не іде так, як мы хочеме. Але не переставати довріяти. Я і апостол Павел пізніше повів: Знам кому єм увірив а мам істоту. Слава Ісусу Хрісту!

В неділю, 5. октобра 2025 р., о 9.00 год. проґрам «Слово», котрый реалізує єромонах Маркіян, ЧСВВ. Повторіня 5. октобра 2025 р. о 12.00 год. і 6. октобра 2025 р. о 2.00 год. за русиньскым часом.