«Слово» – 24-та неділя по Сошествії Святого Духа – неділя, 9.00 год.

Коли маме якусь проблему, глядаме того, хто нам може, як думаме, помочі. Ці іде о матеріалны діла, ці наше здравя. І днешнє слово нам говорить о двох людях, котры глядали вырішіня своїх проблем. А ішли за Тым, Хто їм міг помочі.

Так ту видиме начальника сінаґоґы Яіра, котрый іде за Ісусом, просячі, жебы пришов до його дому і выздравив його дівочку, котра умерала. А Ісус, хоць Яір не мав той великой віры, но вірив, же кедь Ісус прийде і покладе руку, буде здрава, видячі, же принесе тото великый хосен не лем йому но і тым, што з ним ішли і нам, котры о тім чуєме, іде.

Народ його притисковав з каждой стороны. А єдна жена, котра од дванадцять років терпіла на течіня кровли, пришла, коли виділа, же Ісус іде з множеством народа, перетисла ся, і зозаду ся ніжно, слабенько дотулила края Його плаща. А такой спознала, же течіня кровли ся заставило. І нарадована уж хотіла ся витратити в тихости. Но Ісус ся заставив, і повів, же хтось ся го дотулив.

Но тоты слова і про апостола Петра звучали смішно, тадь народ го притисковав кажду секунду. Але Ісус повів: Хтос тото зробив, з мене вышла сила. А так тота жена, знаючі, же ся не затаїть з великым страхом і трясіньом пришла перед Нього, і повіла цілу правду. А чом ся трясла? Тадь могла радостно свідчіти. Я єм была хвора довгых дванадцять років, а теперь єм здрава. Ісус ня выздравив. Но в Старім завіті в Мойсейовых книгах чітаме, же така особа є нечіста, а вшыткого до чого ся дотулить, робить нечістым. Тадь і самого Хріста своїм дотуліньом єм зробила нечістым, подумала собі, што ня теперь чекать? Но Ісус посмотрив на ню з любвов, видів тот непокій в їй душі: Не бій ся дівко, тебе сохранила твоя віра. Ідь в покою. Дотеперь єсь жыла в непокою. Най покій перебывать в твоїй душі.

Ґрецькый текст говорить, же она ся находила в течіню кровли, як бы была тым істочником, з котрой кров выходила і заливала. І нихто не міг заставити тоту ріку. Лем дотуліня ся Хріста. І про нас є то слово важне.

І мы много раз ся находиме якбы в тім течіню кровли нашых гріхів. Тыж сьме якы потапляны нашымы гріхами: ці ріков пыхы, розпущености, тілесной пожадливости, жадобности і привязаности ку матеріалному світу і далшым сортам гріха. А лем Хрістос може заставити тоту ріку, котра може потопити нашу душу. Лем дотуліня ся Його з віров.

А Ісус воскрешать і дівку Яіра. Народ сміяв ся з нього, коли повів, же дівча не умерло, оно спить. А Ісус входить до дому, бере за руку і воскрешать. Тым указує нам, же Він єдиный є тот, котрый може подати здравя, высушыти тот істочника ці ріку гріха, подати одпущіня. А Він є тот, котрый і воскресить нашы тіла ку вічному жывоту, коли ся наперед дотулиме, і приймеме його одпущіня ту на землі.

Приступуйме як тота жена з віров і дотуляйме ся Хріста. Же бы так як она сьме в нашій душі учули слова: Не бій ся, дівко, тебе сохранила твоя віра, ідь в покою. Слава Ісусу Хрісту!

В неділю, 23. новембра 2025 р., о 9.00 год. проґрам «Слово», котрый реалізує єромонах Маркіян, ЧСВВ. Повторіня 23. новембра 2025 р. о 12.00 год. і 24. новембра 2025 р. о 2.00 год. за русиньскым часом.