«Слово» – Квітна неділя – неділя, 9.00 год

Пятніцю того тыждня сьме закінчіли добу Святой штиридсятніці. Перед нами є Страстный тыждень, котрый выпереджують два дні радостны. А то Лазарьова субота і Квітна неділя. Ісус приходить воскресити Лазаря.

Хоць іщі перед тым як Лазарь быв хворый, послали Ісусови повісти: „Тот, котрого любиш, є хворый,“ но Ісус зіставать на місці, де быв два дні. Аж потім говорить ученикам: Лазарь заспав, іду го збудити. Ученикы не розумлять, нашто будути чоловіка, кедь заспав. Тадь він ся збудить сам. Но Ісус їм явно повів: „Лазарь умер.“ Як Пришов Ісус до Юдеї, быв Лазарь уж четвертый день в гробі. Стрічать го Марта і Марія – сестры Лазаря. Він ся звідує: „Де сьте го положыли?“ Не, жебы не знав. Як Бог знав, де Лазарь лежав. Але указує, же мать і людьску природу. Як пришов ку гробу, заплакав – знова указуючі на людьску природу. А потім давать наказ одвалити камінь і своїм божественным словом выводить того, котрый уж смердів. І Лазарь вышов завинутый до полотна. І як было діло довершене, повів: „Розвяжте го най ходить.“ Тым воскресіньом Лазаря Ісус вшыткым указав і на своє воскресіня. Його голос потряс царьством смерти і дав знати вязням аду, же приходить їх выслободжіня.

О тій події ся дочуло много народа і вышли оперед Ісуса як сходив із Оливной горы до Єрусалима. Вшыткы його прославляли. Но Ісус заплакав над містом. Народы прославляють, а Ісус плаче. Він знав, же тот самый народ, котрый так надхнено кричіть: Осанна!, буде кричати Роспний, не маме царя, лем цісаря! Прото говорить: „О, кебы то познало час свого навщівліня.“

Тоты слова суть важны і про нас. І в нашім жывоті є час Божого навщівліня – ці є то через даяку хвороту, ці даяку сітуацію, котра нами затрясе. Ці є то через смерть близкой особы. Ці є то через даяку радостну подія. Тото вшытко є тым спасителным часом, в котрім Бог нас кличе ку собі. Кілько уж было такых навщівлінь в нашім жывоті, і може сьме на них не реаґовали? Но раз може прийти посліднє, котре буде рішати о нашій вічности. Прото не будьме легковажны ку Божым напоминаням, ку його дарам, не марнуйме його благодатьов, не одкладайме покаяня на завтра, жебы і над нами Ісус раз не плакав так, як плакав над містом Єрусалим. Слава Ісусу Хрісту!

В неділю,  21. апріля 2019 р., о 9.00 год. проґрам «Слово», котрый реалізує єромонах Маркіян ЧСВВ. Повторіня 21. апріля 15.00. і 22. апріля о 2.00, год. за русиньскым часом.

фото – Джотто, Воскресіня Лазаря, wikipedia