«Я глубоко пересвідченый, же писати по русиньскы треба» Іван Ситар – «Голосы Русинів Підкарпатя» – середа, 18.10 год.

Вшыткым нам знамый факт, же русиньска народность на Україні не є узнана. Но на Підкарпатю суть іщі поєдны одважны люди, котры свойов творчостьов вказують, же Русины были, суть і будуть.

Хочеме Вам представити русиньского писателя з Підкарпатя Івана Ситара і його книжку Русинська Шевченкіана. Як вже із назвы можеме порозуміти, іде о збірку тлумачінь поезії україньского писателя Тараса Шевченка на русиньскый язык.

Іван Ситар народив ся 30-го юнія 1940-го року в селі Кайданово близко Мукачова на Підкарпатю. У 1962-ім році закінчів фізікално-математічну факулту на Ужгородьскій державній універзіті. Першый час робив асістентом на унівезіті, а з причіны презекуції став сільскым учітельом математікы. Занимав посаду директора у дакількох школах в Ужгороді, быв головным шпеціалістом і методіком управлінь і кабінетів народного ошколованя. Быв членом рабочой ґрупы Міністерства освіты Україны. Є автором многых методічных приручників про учітелів.

Бере актівно участь в русиньскім возроджіню по 1989-ім році на Підкарпатю. Пише властны оріґіналні творы по русиньскы, котры были выданы в окремых книжках. Занимать ся тлумачінями світовой поезії на русиньскый язык. Став лавреатом двох літературных оцінінь. У 2007-ім році  дістав Руську премію за тлумачіня Єсеніна на русиньскый язык в Празі, і у 2011-ім році быв удостоєный Премійов Александра Духновіча в Ужгороді. У 2011-ім році наряджіньом втогдышнього презідента Україны Віктора Януковіча Іванови Ситарови приділили визнаменаня Заслужений учитель України.

Жрідло фотоґрафії: uzhgorod.net.ua

ТЕКСТ НАПИСАНЫЙ В ПРЯШІВСКЫМ СТАНДАРДІ РУСИНЬСКОГО ЯЗЫКА