«70%» – З Ванівкы до Іванівкы і не лем…, ч. 2 – неділя, 18.00 год.

Хто з вас был в Ванівці коло церкви Різдва Богородиці, не міг не звернути увагы на величаве дерево по правій стороні од входу до храму. Тот дуб называно «Поганин», бо перше думали, што він на тілько старый, же памятат іщы поганство.

Але дендролоґы повідают, же тот дуб не застал аж такых давных часів, його вік обчыслюют приблизно на 650 років. Значыт, же коли выпустил з жолудя росточок, розкрыл першый листочок – в тым часі доокола жыли такой уж християне.

Е, кєд бы тот дуб міг нам оповісти, што виділ в своім жытю! Кілько то цікавого мы бы ся дознали! Але, на жаль, тот патріарха ванівскых дерев не ма дару мовы, зато од віків стоіт тихо і поважні, а бесідує лем з вітром… Постаріл ся він уж, і покус покус тратит свою силу, але іщы міцный, іщы кучерявый, густый…

Коли бесідувала єм влони з Юлияном Полуйком, родом з Ванівкы, припоминал він мі тот дуб коло церкви. Передо мном сідил чловек, якій уж прожыл долгє жытя – але жадна буря його не зломила. І в своі 94 рокы мал цікавіст праві до вшыткого, ясный розум, міцну памят – і лем очы уж не виділи світа…

Неє уж на світі того чловека, з якым бесідували сме влони… А мі фурт припоминат ся його кольорова оповід про Ванівку, што коло Коросна. І тот дуб, величавый дуб, коло ванівского храму…