Аж до неба

Занедовго буде Україна святковати 30-ту річніцю незалежности. Округла річніця бы собі заслужыла державу в ліпшій кондіції, но реалность є інша.

Теріторіална цілость і неділительность Україны, котра є і у декларації незалежности з 1991-го року, є днесь, нажаль, написана лем на папери. Крим є натеперь анектованый, і далша часть україньской теріторії на выході країны не є під контрольов Києва, а сепаратістів.

Тота теріторіална цілость і неділительность, котру ґарантовали Україні наприклад і Споєны штаты ці Великобрітанія Будапештаньскым меморандумом, днесь уж ани не є темов про западны країны, котры о проблемах односно проблематічных україньскых теріторій лем мовчать і з часу на час продовжать сімболічно санкції. Але робити бізніс з Російов, як в припаді Nord Stream 2, никому наперек тому не перешкаджать.

Значіть, не так цалком никому. Україні то перешкаджать, но то є так вшытко. Голос барз підняти не годна, бо од тых хлібодавців є залежна, і радо бы вступила до клубів тых держав. І так ся в боротьбі о свої теріторії знайшла по барз короткім часі сама.

Святковати 30-ту річніцю незалежности бы собі досправды заслужыло ліпшу кондіцію державы. Намісто того ся смотриме, наперек віку, на хвору дітину, а уж ани адоптівным западным родічам не барз хоче ся ляти грошы на лічіня до студника, котрый не має в припаді Україны якбач дна.

Під найвысшым стовпом з флаґом в Закрпатьскій области жыють люди, Русины, котры ся не годны доробити своїх прав.

Є смутным, кедь країна мусить святковати округлу річніцю свойой незалежности в стані, же на части теріторії проходять бої, а часть теріторії є анектована. Но не мож забывати ани на то, же неправость на своїй теріторії зачала Україна сама, а то такой на початку свойой назалежности.

Тоту неправость зробила і чінить односно єдного корінного народа і односно єдной цілой теріторії, котра їй історічно не належала.

При 30-ій річніці Україны предці не мож забывати на то, же про Русинів, котры ниґда не діяли проти україньской державы, є то тридцять років невызнаня, потискованя прав, продуманой асімілації, а нераз і кріміналізації русинства і його представителів.

А так само не мож забывати ани на то, же право переступила Україна уж по референдумі з 1991-го року, коли резултаты того референдума не зреалізовала, і так ся неправость такой на початку не зробила лем односно Русинів, але вшыткых, котры жыли і жыють на історічній русиньскій землі, на Підкарпатю.

Інтересным фактом є, же од крітічного 2014-го року мають предтавителі Закарпатськой области Україны намагу вказовати область веце патріотічнов  як ціла Україна. Той Закарпатьской области, котрой право на автономію з референдума было шмарене на землю і потоптане. І тот рік в Ужгороді ставлять ся великый стовп, найвекшый в области, пишуть медії, на котрій буде завішеный україньскый флаґ ку річніці незалежности.

Нич проти підниманя флаґу, і як го хотять мати найвысше в цілій области, най мають. Але я якось не вірю на такы різны вавілоньскы проєкты, котры хотять досягнути небо.

А не забудьме на то, же флаґ досправды мож, а то будьякый, підняти аж до неба. Но головнішым є, што ся діє на землі. Під найвысшым стовпом з флаґом в Закрпатьскій области жыють люди, Русины, котры ся не годны доробити своїх прав. Вышку стовпа каждый за пару років забуде. Но тото ніт.

Статя была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радія lem.fm. Жрідло фотоґрафії: Wikiwand.com.

ТЕКСТ НАПИСАНЫЙ В ПРЯШІВСКЫМ СТАНДАРДІ РУСИНЬСКОГО ЯЗЫКА