Умер Володимир Танчинець – русиньскый поет

Як днесь інформовав на порталі Голос Карпат Валерій Падяк, 23-го марца 2016-го року по тырвалой хвороті умер русиньскый поет Володимир Танчинець.

Народив ся Володимир Танчинець в селі Шырокый Луг, в Тячівскім районі на Підкарпатю, 31-го октобра 1956-го року. Походив із родины учітелів. Отець учів історію і мати математіку. Основну школу выходив у роднім селі. Середню освіту здобыв у Тячові. По двох роках у совітьскій армії робив деякы роботы. Од 1978-го року одышов служыти до міліції. Здобыв освіту у Высшій школі міліції і дістав діплом шпеціалісты высшой кваліфікації. У 1995-ім році закінчів роботу в міліції як майор.

Писати зачав пізно. У 2002-ім році выдав першу збірку під назвов „Тямте нас“. Найзнамішыма были його стихы „Плач матери на Краснум полю“, „Красне поле в Рокосові“, „Гей русине!“, і др. Печатав ся наприклад в новинках „Христіяньска родина“ (Ужгород), „Русиньскый світ“ (Будапешть), або в алманаху „Календарь-Альманах“ (Будапешть).

Танчинець по собі зохабив лем дві збіркы. Спомянуту „Тямте нас“ із 2002-го року і „Русине віруй!“ із року 2010. Як пише Падяк, Володимир Танчинець думав на свою третю книгу, котра мала быти збірков поезії і куртой прозы, но із причіны хвороты не подарило ся му книжку докінчіти.

Фотоґрафія: goloskarpat.info

ТЕКСТ НАПИСАНИЙ В ПРЯШІВСКЫМ СТАНДАРДІ РУСИНЬСКОГО ЯЗЫКА

Володимир Танчинець: Слово д русинам

Не ганьбітся, русины,

Вы языка свого,

Не краденый, не зыченый,

А даный вам Богом.

Не ганьбітся, русины,

Вы свого народа,

Бо його сьте діти є –

Правдивого рода.

Не ганьбітся!