Апостол – Неділя святых отців – неділя, 09.30 год.

Чітаня з Діл святых апостолів – зачало 44. (глава 20., 16-36).

В тоты дні Павел собі задумав обыйти Ефез і не стримовати ся в Азії, бо хотів быти в день Пятьдесятніці в Єрусалимі. Зато ся понагляв. З Мілета послав (письмо) до Ефеза і закликав собі старшых Церькви. Коли пришли ку ньому, повів їм: “Вы знате, як я од першого дня, кідь єм пришов до Азії, жыв єм із вами цілый тот час. Господу єм служыв цалком покірно в слызах і пробах, котры приходили на мене зо скрытой злобы Жыдів. Знате, же я собі нич не охабив про себе, што бы вам было на хосен, вшытко я вам повів, кідь єм вас учів явно перед народом і по домах. Жыдам і Ґрекам я голосив навернутя ку Богу і віру в Господа нашого Ісуса Хріста. А смотьте, тепер звязаный Духом іду до Єрусалима і не знам, што мене там чекать. Лем Дух Святый мі в каждім місті досвідчує і повідать, же чекають мене оковы і терпіня. (Но я ся не бою ничого), ани жывот собі не ціню веце як себе, лем жебы я з радостьов докінчів дорогу мого жывота і службу, котру єм прияв од Господа Ісуса: свідчіти о Євангелію Божой благодати. А тепер смотьте, уж знам, же веце мене не увидите, ани єден із вас, меджі котрыма єм ходив і проповідав Царьство Боже. Зато вам днесь проголошую, же я чістый од кровли вшыткых, бо я вам звістовав цілу Божу волю, а нич єм собі не охабив про себе. Мерькуйте на себе і на ціле стадо, над котрым вас Дух Святый поставив єпіскопами, штобы вы пасли Церьков Господа Бога, котру (Хрістос) набыв свойов кровльов. Бо знам, же по моїм одході прийдуть меджі вас розьїджены вовкы, котры не будуть сановати стадо. І меджі вами збунтують ся мужы, котры будуть вывертати науку, жебы перевели учеників ку собі. Прото мерькуйте і памятайте, же я три рокы, через день і вночі, не переставав зо слызами (в очах) напоминати каждого з вас. А тепер, братя, оддавам вас Богу і слову його благодати, котре мать силу будовати вас і дати вам наслідство меджі вшыткыма посвяченыма. Од никого я не хотів ани стрібро, ани злато, ани ризы. Самы знате, же на потребы мої і тых, котры были зо мнов, служыли мої рукы. У вшыткім я вам дав приклад, же так мусите робити, помагати слабым і памятати на слова Господа Ісуса, котрый повів: “Блаженіше давати, як брати!” А коли тото доповів, пав на коліна і молив ся вєдно з нима вшыткыма.