Будик в Бруселі

На польского евродепутата Лукаша Когута єм першый раз звернув увагу, кедь в Европскім парламенті почав бісідовати по слезьскы. Тлумач на анґліцькый зістав тихо. Когут вказав, же польскый язык і слезьскый – то два іншы планеты.

Было то в році 2020, а хоцьколи в будучности, кебы хтось із україньскым тлумачом почав у европарламенті бісідовати по русиньскы, повторило бы ся тото славне – тихо. Окрім того, тоты два языкы і їх хоснователі в Польщі і на Україні мають єднакы проблемы. Вызнаня.

Когут довгодобо боює за то, жебы його материньскый язык быв у Польщі признаный реґіоналным языком, за думками автора коментаря нелем реґіоналным але меншыновым, і жебы його народ быв признаный за, подля польской леґіслатівы, етнічну меншыну.

Теперь, в новім функчнім періоді Европского парламенту по выборах, в котрых сьме голосовали в юні того року, Лукаш Когут став підпредседом Підкомітету Европского парламенту про людьскы права. Підкомітет має веце областей, повязаных з людьскыма правами, в рамках котрых працує.

Окрім іншого, тот підкомітет і оцінює імплементацію інштрументів Европской унії в области людьскых прав і демокрації, і може в тім давати рекомендації і апелації на евроскомісію ці Раду Европской унії.

Евродепутат вже высловив ся, же Кашубы і Слезаци мусять быти в Польщі вызнаны. Охрану етнічных і языковых меншын на уровни Европской унії має за єдну із пріоріт. На другім боці за найвекшу проблему в Европі теперь бере то, што діє ся на выході контіненту – значіть, войну на Україні.

Підкомітет, котрого став Когут підпредседом, не є ани Олімп европской політікы, але на другім боці то ани не марна справа. Мінімално дає членови презідії веце простору на маневрованя, звертаня увагы на проблемы, а прямый контакт із веджіньом европарламенту ці Европской комісії.

Польскы Слезаци і Кашубы так дістали на европскій уровни цалком важного адвоката. Тот, по перше, тоту тему може теперь омного голосніше одкрывати перед орґанами Европской унії, перед евродепутованыма.

Вшытко, што Україна уж „гейбы“ сповнила в одношіню ку меншыновым правам на жадость Брусела, нияк не дотулять ся Русинів!

По друге, може глядати підпору на створіня тиску, посередництвом европскых інштрументів, і они існують, жебы Варшава конечно тым двом народам дала такы права, якы собі в европскій демократічній державі заслужать.

Но обмеджіня Лукаша Когута на проблемы тых двох народів у Польщі бы было так дакус мало, і так дакус еґоцентрічне. В підкомітеті, котрого став підпредседом, предсі іде о права людьскы, в тім чіслі і меншыновы, обще. Покля хоче свою функцію выконовати учтиво, пак бы не мав забывати і на іншых подобны проблемы.

Покля Когут видить, же днесь найвекшов проблемов Европы є война на Україні, пак бы його зрак было треба прямити іщі і на єдну далшу проблему того самого простору.

Його підкомітет буде мусити інтересовати ся і імплементаційов меншыновых прав в кандідатьскій країні – на Україні. Но і там бы мав польскый евродепутат знати, же Русины мають тоты самы, а і векшы проблемы, як мають Слезаци ці Кашубы в Польщі.

Вшытко, што Україна уж „гейбы“ сповнила в одношіню ку меншыновым правам на жадость Брусела, нияк не дотулять ся Русинів! Притім мають Русины на Україні такы самы права на існованя, на свій розвиток, на вызнаня і вызнаня свого языка, як два народы, котры боюють за свої права в Польщі.

Покля Лукаш Когут, наприклад і по конзултаціях із представителями Русинів у Польщі, возьме свою функцію до рук так, жебы досправды повнив тото, што бы мав повнити, пак бы міг быти тым „когутом“, котрый дакус із комфортного спаня зобудить евродепутатів і далшы европскы орґаны в области меншыновых прав. А вкаже і на русиньскы проблемы. Такый будик в Бруселі довго бракує, і їм ся спить добрі.

Статя была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радія lem.fm. Фото: Pixabay.com.