Дияментовий ювілей Анны і Адама Барнів

10. лютого/фебруара 2018 р. в Ліґници прошла незвычайна подія. Анна і Адам Барны святкували дияментовий ювілей – 60. річницю супружества.

Пана Адама родом з Чорного Акция Вісла привезла до Хобєні, де початково прожывал і працувал. В околицях Рудной – на Байкові, стрітил шумну дівчыну, Анну Стах, родом з Фльоринкы. Почули, што сут для себе і 9. лютого/фебруара 1958 р. в церкви Воздвиженя Честного Креста Господнього в Рудній звязали ся актом супружества на ціле жытя.

Жытя іх, як і вшыткых Лемків, не было легкє, але завдякы любови, робітности, пошаны для другых, перемагали труды штоденного жытя. 60 років жыли разом як два голубкы, а іх супружество може быти прикладом для інчых. Выховали на честных люди троє діти: Марию, Дороту і Ярослава. Дождали ся тіж парох внуків. Діти і внукы в подяці за жытя рішыли зорґанізувати ім дияментове весіля.

Перше в церкви Воскресіня Христового в Ліґници, по Вечырні, о. прот. Любомир Воргач одправил молебен за здоровля ювілярів при участи церковного хору, дяка Адама і присутных гости.

Пак в парохіяльній світлици зышли ся родина, хористы, запрошены гості і найважнійшы участникы – дияментовы ювіляре Анна і Адам.

Так як все при такій нагоді, зачало ся од желань для ювілярів, вручено ім і квітя та подарункы. Желаня были щыры і часто дост долгы.

Члены церковного хору з о. Любомиром Воргачом і імостю Моніком жычыня заспівали:

Шістдесятлітя

Спільного жытя

Здравля і щестя

Жычыт Вам хір

В тот ден лютовий

В селі Байкові

Присягли собі

Байкову долю

Бо Паньство Барна

То пара гарда

Ту Вам співаме

Іщы більше літ.

Были тіж вершыкы з желанями:

Прожыли сте спільно 60 літ

То єст красний Вашой любови квіт

З нагоды свята Вашого

желаме Вам вшыткого найліпшого

Най вшытко добре, щестя, любов і спокій

Замешкают в Вашій хыжы на долгы рокы

Жебы штоденно сонце Вам світило

А Ваше учутя горяче было

Най діти і внукы Вас кохают

І николи Вашу хыжу не оминяют

Най каждий ден дає Вам дуже радости

І усміх в серцях най гостит

Будте для себе зеренком попрю і щыптом соли

І тым што радує і тым што болит

Будте дале тверды як тот диямент

Жебы на дорозі не заваджал Вам камін

Най смуткы і проблемы Вас оминяют

Во вшыткы парафіяне Вас барз кохают

Най Бог далі возме Вас в опіку

Та разом дожыєте красного віку.

Стріча зачала помаленькы наберати веселого характеру, а гості почули ся як на правдивым весілю і заспівали:

Не будеме пити

Тоту гірку воду

Покля не поцілує

Молодий молоду…

І стало ся, як ся домагали.

Неодолга на сали зъявили ся гудакы – ансамбль 7кропка, зо співом і музыком. Смыка і голосів не жалували. Найвеце было весільных співанок.

Нашол ся тіж час на спомины. Сын ювілятів, Ярослав, задбал, жебы вказати минуле зо жытя родины. Зобрал родинны знимкы, упорядкувал хронолоґічні і запрезентувал тото на малым екрані. Мож было видіти ціле жытя ювілятів та іх діти і внуків, од народин до 90. річниці уродин Пана Адама.

Стріча тырвала до пізного вечера, а єй участникы при музыці і співі розходили ся до своіх домів. Было то істо правдиве весіля по 60. роках… Не бракло і сміху. Так як было то колиси на нашых прекрасных лемківскых весілях.