«Мы підеме по слідах мучеників» – повіл отец Іван Зятик, коли по войні радяньска влада зачала масовы репресиі Украіньской Грекокатолицкой Церкви в Галичыні. І так ся стало: тот Лемко з Одреховы остал єдным з новомучеників, і долученый до лику блаженных.
…Не вшыткы в радяньскых тюрмах заховували ся достойно: моральны знущаня, страшны тортуры могли хоц-кого зломити. І товды чловек выдавал таємниці, здраджувал товаришів, оповідал тото, што в нормальных обставинах ниґда бы не повіл никому, а навет годил ся спілпрацувати з катами. А Зятик знал остати чловеком до кінця! Але тот конец по муках настал барз скоро…
На фотоґрафіях – наукова конференция до 120-літя од дня народжыня редемпториста о. Зятика во Львові, в Украіньскым Католицкым Університеті. Зліва видите ікону новомученика, яку представлят єй автор Богдан Зятик, а посередині – фото.
А інчы доповідачы тіж представляли, але, розуміє ся, в словесный спосіб, і портрет блаженного, і образ епохы, в якій він жыл.
Но і вартат тото послухати, жебы більше знати про того великого праведника. А зато, же уж признаный Церквом блаженным, то маме право не лем малювати іконы з його ликом, але і молити ся до него. Може, колиси буде такых молитв більше, а днеска нашли сме таку:
Коментарі