Лемко – ґазета для народа – ч. 7 за 1913 р.
Лем остало написати цитувальникы за модерном модом і днес текст буде готовий. Тот старенькій вершык то лем авторекляма нашой під-редакциі, але доднес остає актуальна. І як вшыткы «найбільше-заслужены» діяче, і мы ся любиме дазраз самы прославити. Особливо зато же і товды, і днес писали сме правильні.
Кєд бы нас іщы раз попросили, то могли бы сме коректу зробити і ім. Адже тым, котры і днес намагают ся дашто буквами записати, раду даме. Лем як бы ту ім повісти деликатні, жебы ся не образили…
Коли хлоп хворіє, то треба дохторя, не босорканю. Ліпша профіляктика як анальфабетика. Інакше досправды будете мати найбільшы на світі колекциі. Самособом – колекциі блудів.
До чытателів «Лемка»
Іщы ся тот не уродил,
Штобы реку всім догодил!
То і «Лемко» тіж не може
Хоц бы як хтіл! Вера Боже!
Фецко чытат рад Гунянку,
Кузма волит зас Стеранку,
Наша учытелька нані,
Рада чытат курты стихы,
Імость на остатній страні
Чытат завсе жарты сміхы.
Вера мало такых люди,
Што чытают першу страну,
Десят, двадцет може буде!
Присяй Боже, бю ся в груди!
Ей, ґаздове і ґаздыні,
Ци з Лабовы, ци зо Ждыні
Ци з Милика, ци з Мысцовы
Ци з Тылявы, ци з Дальовы.
Всі ґаздове і ґаздыні,
Чытайте і в середині!
А як ся лем любуєте
В жартах, сміхах і забаві
Шкода же предплачуєте
Дайте покій і по справі!
Там все пише з Рыманова
Старий Лемко Семко Жур.
Найде ся тіж і для франтів
З Ґорлиц, ци зо Змигорода
Поезия дель-амур…
Єст і дашто з политикы
Єст о войні і так дале…
О вірі і о обряді…
Лем чытайте все спочатку
А пак взаді!
Коментарі