O Лемках бесіда. Вершык лем для кріпкых і грамотных

Давно нас гев не было. Не зато, што сме лінивы, лем зато, што нам підредакция нич не хотіла написати. Вкінци сме сіли і дашто выгребли.

Не сме грошолюбны, тым більше сме далеко од гріху самолюбства. Прото – як пристало на честных Руснаків – поділиме ся з Вами нашым одкрытьом.

Але! Одраз застерігаме! Наша підредакция не мат з тым, абы-якым рымуваным твором культуры, нич спільного. Абсолютно. Лем копіюєме (в дозволеным приступі), жебы дальшы ґенерациі почули, же сме од вік-віка і з роду в рід. Нич ся не змінило. Лем папір пожолтіл.

Бо з Лемками не мож выйти на ниякы кінці… Ту сме согласны, гей же?

О‎ ‎Лемках‎ ‎бесіда.

Не‎ ‎знати,‎ ‎як‎ ‎выйде‎ ‎и‎ ‎што‎ ‎з‎ ‎того‎ ‎буде
Повідают,‎ ‎же‎ ‎Лемкы‎ ‎незалежны‎ ‎люде
Бо‎ ‎то‎ ‎гварят:‎ ‎хоц‎ ‎руснакы,‎ ‎и‎ ‎не‎ ‎Украинці
Не‎ ‎мож‎ ‎з‎ ‎Лемками‎ ‎выйти‎ ‎на‎ ‎ниякы‎ ‎кинці

То‎ ‎такы‎ ‎чудакы‎ ‎ся‎ ‎поробили
А‎ ‎недавно‎ ‎ищы‎ ‎так‎ ‎тихо‎ ‎сой‎ ‎жили.
Никто‎ ‎за‎ ‎них‎ ‎не‎ ‎знал,‎ ‎што‎ ‎то‎ ‎за‎ ‎людина
А‎ ‎тепер‎ ‎ся‎ ‎порушали,‎ ‎ой‎ ‎матко‎ ‎єдына.

Тепер‎ ‎всяди,‎ ‎де‎ ‎ся‎ ‎звернеш,‎ ‎за‎ ‎Лемков‎ ‎бесіда
Єдны‎ ‎гварят,‎ ‎же‎ ‎то‎ ‎добрі, ‎другы‎ ‎гварят‎ ‎-‎ ‎біда.
Але‎ ‎то‎ ‎ся‎ ‎вшытко‎ ‎прейде‎ ‎и‎ ‎вшытко‎ ‎ся‎ ‎вытре.
И‎ ‎до‎ ‎Лемков,‎ ‎як‎ ‎до‎ ‎другых‎ ‎внет‎ ‎каждый привыкне

Бо‎ ‎то‎ ‎з‎ ‎діда‎ ‎и‎ ‎прадіда‎ ‎єст‎ ‎лемковске‎ ‎мено
Лем‎ ‎же‎ ‎дотля‎ ‎оно‎ ‎было‎ ‎неоголошено
Бо‎ ‎давнійше‎ ‎мы‎ ‎сідили‎ ‎и‎ ‎нич‎ ‎не‎ ‎гварили
А‎ ‎панове‎ ‎як‎ ‎нас‎ ‎хтіли,‎ ‎так‎ ‎нас‎ ‎и‎ ‎ділили

Половину‎ ‎дали‎ ‎Польщі,‎ ‎Чехам‎ ‎половину
На‎ ‎дві‎ ‎части‎ ‎розрізали‎ ‎нашу‎ ‎Лемковину
Та‎ ‎ищы‎ ‎нас‎ ‎поділили‎ ‎на‎ ‎партии‎ ‎и‎ ‎віры
Жебы‎ ‎мы‎ ‎ся‎ ‎дерли,‎ ‎били,‎ ‎сварили‎ ‎без‎ ‎міры,

Але‎ ‎мы‎ ‎ся‎ ‎спамятали,‎ ‎почали‎ ‎думати
В‎ ‎Америпі,‎ ‎в‎ ‎старом‎ ‎краю‎ ‎организувати.
И‎ ‎мудрійшы‎ ‎уж‎ ‎ся‎ ‎горнут‎ ‎до‎ ‎той‎ ‎єдкой‎ ‎купы
Єдны‎ ‎гварят,‎ ‎же‎ ‎мы‎ ‎мудры,‎ ‎а‎ ‎другы,‎ ‎же‎ ‎глупы.

Най‎ ‎сой‎ ‎гварят,‎ ‎так‎ ‎як‎ ‎хотят,‎ ‎никто‎ ‎им‎ ‎не сперат,
Най‎ ‎лем‎ ‎Союз‎ ‎нашу‎ ‎силу‎ ‎до‎ ‎єдной‎ ‎позберат.
Так‎ ‎во‎ ‎світі‎ ‎в‎ ‎Америці,‎ ‎як‎ ‎и‎ ‎в‎ ‎старом‎ ‎краю
А‎ ‎втотчас‎ ‎вшыткы‎ ‎народы‎ ‎нас‎ ‎Лемков‎ ‎признают