О лемківскых цмонтерях і темі смерти з о. Ярославом Чухтом

В віторок, 22. листопада/новембра т.р. пройде послідня стріча в рамках циклю Лемківскы Пути, котру мож бы перевести як Лемківскій Заупокійний Ден (Łemkowskie Zaduszki). Наголовок стрічы, орґанізуваной Сандецкым Штетльом, Стоваришыньом Професийонального Самоуряду, Педаґоґічном Воєвідском Бібліотеком в Новым Санчы і орґанізацийом Nomina Rosae, быти може не бесідує нам вельо, бо і польскє слово Zaduszki, або словацкє Dušičky серед Русинів не мало свого точного одповідника, понеже односит ся до свята західньой християньской традициі, коли то вірны 2. листопада/новембра ходят на гробы і споминают усопшых. Днес в Заупокійний Ден так на Лемковині, як тіж Пряшівскій і Підкарпатскій Руси возношены сут молитвы за тыма, што одышли, бо то свобідний од роботы ден.

Спомнены сандецкы «Задушкы» будут тыкати лемківской тематикы. Про лемківскы цмонтері, одхождыня чловека до вічности в духовости східніх Церков та памят про усопшых буде бесідувал священнослужытель УГКЦ в Польщы – о. Ярослав Чухта, котрий несе послугу серед вірных на Лемковині. Стріча одбуде ся o 18.00 год. в забытковых підземлях Сандецкой Публичной Бібліотекы (ул. Францішканьска 1, Новий Санч). Бесіду з парохом грекокатолицкых парохій в Снітници, Ґладышові, Устю Рускым і Высовій (каплиця на приходстві) буде модерувал Лукаш Поломскі.

Того же дня одбуде ся тіж театральна пєса пн. Недоперты двері, в выконаню театру Nomina Rosae. Спектальови товаришыло буде выступліня ґрупы Зорюшка, котра в своім репертуарі грат балканьскы, лемківскы та польскы співанкы. Сам спектакль буде оповістю про лемківску поезию та музыку, котры мают быти выняти з непамяти. Тоты два артистичны куншты послужат до вказаня климату опущыня, сотворюючы міст помежде невіром а надійом на нове жытя – там, де, здавало бы ся, жытя перестало істнувати. Гейбы, обзераючий додумує ся, же іде про лемківскы неістнуючы села.

Фото: парохіяльний цмонтір в неістнуючым селі Белична к. Ізб