Озвена з вовчіх гор

Озвена з вовчіх гор переношує ся не лем простором, але і часом, з ґенерації на ґенерацію передає традіції нашых предків. Назва вовчі горы на мапах із шістьнацятого стороча означує реґіён теперішнёго народнёго парку Полонины на Словакії. До того реґіёну належить і село Влыч, унікатне окрем іншого і найдовшов традіціёв орґанізованя фолклорного фестівалу в окресї Снина. Є то фестівал русиньскых традіції і културы репрезентованых посередницьтвом музикы, танця, співу, ремесел а так само особностей з умелецькой ці културной сферы.

Ехо о фестівалї ся реґуларно несе шырокым простором і притїгує велике множeство людей. Почас подїї ся ту сходять містны жытелї, люде з околіцї,  родаци з родинами, котры уж жыють мімо реґіёну, але і турісты заінтересованы як простором Полонин, так і нашов културов. Орґанізатором є традічно село Влыч а уже третїй рік є до орґанізованя запоєне і здружіня Rusynfolk, котре заступує Домініка Новотна, сучасна директорка фестівалу. Під єй веджінём переходить фестівал позітівнов трансформаціёв. Того року, під новов назвов Озвены вовчіх гор то вже быв 55. рочник. Тогорочна участь несподївала і орґанізаторїв, подля котрых до Влыча пришло понад два тісяч навщівників.

О унікатну атмосферу ся в єдно з выступаючіма заслужыли і вшыткы участници. Фестіваловый вікенд ся зачав у пятніцю вернісажов выставкы фотоґрафій під назвов Навернутя до бывшых часів Полонин. Авторка, молода Влычанка Патріція Ґошанї посередницьтвом членок фолклорной ґрупы Полонина вытворила фотоґрафії, на котрых інтерпретовала розлічны моменты зо жывота русиньскых жен в давных часах. Веце о своїм проєктї повіла авторка почас бісїдї, котра была частёв проґраму. Вечур быв обогаченый співом дївчат з Полонины а тыж модернов інтерпретаціёв людовых співанок в поданю Домінікы Новотной, котру на клавірї допроводжовав Петро Адамковіч. Проґрам продовжовав перед културным домом промітанём філму: Полонины – озвены минулости Карпат, лекціёв одборного працовника Вігорлатьской звіздарнї в Гуменнім, на тему світелный смоґ. Вечур участници закончіли позорованём місяця.

В суботу іщі перед обідом зачав супроводный културный проґрам одборнов лекціёв етнолоґічкы Каріны Марчаковой на тему Традічна култура Русинів Влычской долины – духовна култура, родинны обряды і рітуалы. О 14 годинї продовжовав проґрам отворінём выставкы творчости родаків з Влыча. Мали сьме можливость відїти малёваны портреты Марії Цінґеловой, іконы Томаша Кіреша цї фоткы Патріції Ґошанї. Емілія Січакова-Беблава ту одпрезентовала свою книжку Коріня а цїлу подїю модеровала Олі Джупінкова.

Головный проґрам, котрый зачав о 16:00 годинї на сценї коло рыбника быв роздїленый до двох блоків. Першый проґрамовый блок быв присвяченый наймолодшым выступаючім а нїс назву Дїточкы, квіточкы. Одпрезентовали ся в нїм дїтвачі колетівы з фолклорных колектівів Полонина з Блыча ці Шінява із Снины, дітвачій колектів Вінчік з Кленовой а так само дїті із основных школ Блыч і Вубля. Другый блок мав назву Мозаіка русиньского фолклору. Частёв той мозаікы быв обряд свадьбы а ід нёму повязаны піснї рефлектуючі традіції Влычской долины, котрый нам за музічного допроводу людовой музикы Сорочка одпрезентовала містна фолклорна ґрупа Полонина вєдно з фолклорным колектівом Стужіця. Наслїдно выступили Шамбрінцї із Шамброна з традічным много-голосным співом Русинів з під Левочскых гор а вынятково по пятёх роках выступило на фестіваловій сценї і Русиньске тріо, котрого членков была і Домініка Новотна, теперішня директорка фесівалу. Головный проґрам закончів концертом велікан русиньской піснї Штефан Штець. Точков за офіціалным проґрамом была запалена ватра коло рыбника а забава вшыткых участників довєдна при тонах і співі людовой музикы Сорочка.

Послїдный день 55. рочника фолклорного фестівалу зачав Святов літурґіёв в ґрекокатолицькім храмі Святого Николая, в рамках котрой выступили Шамбрінцї із Шамброна з духовныма піснями. Супроводный проґрам іщі раховав з познаваючов екскурзіёв по околитій природї, лемже про недобру погоду тота не была реалізована.

За тоты три днї ся Вовчыма горами несла озвена музикы, співу, бісїды але і сміху а позітівной енерґії а буде іщі довго звучати в мыслях вшыткых, котры до Влыча пришли.

Мартіна Сівчова
штудентка ІРЯК ПУ, стажістка Руськой Бурсы в рамках проґраму Ерасмус+

Фот. Facebook Ozveny Vlčích hôr