На выставі в ґалериі Tate Modern в Лондоні представлена буде єдна з найбільшых, але певно найменше знаных серий робіт Енді Варголя – портретів трансджендеровых жен і дреґ-квін. Серия образів буде частю новой выставы присвяченой жытю і ідентичности артисты, што орґанізувана єст в Tate Modern першый раз од 20 років.
Варголь намалювал 14 афроамериканьскых і латиноамерикаснькых дреґ-квін та транс-жен до свойой сериі з 1975 р. «Дамы і панове». Серед них была новаторска трансджендерова активістка Marsha P. Johnson, котра была центральном персоном Стоунволлского Бунту в 1969 р. в Ню Йорку, якій спричынил сучасный рух ЛҐБТК. Ґалерия Tate Modern вкаже 25 образів з сериі транс, якы будут ся находити в окремым поміщыню вчас выставы.
Lucianon Anselmino замовил портреты в 1974 р. по смерти актора транс, Canndy Darlinga, котрый пару років скорше заграл в фільмі Варголя пн. «Flesh». Варголь і його камарат Bob Colacello звербували ґрупуючу ся в нюйоркскым Gilded Grape соспільніст квір, через што зробленых было найпевнійше 250 або більше кольоровых портретів целебруючых сцену дреґ-квін з 70. років.
Fiontán Moran, єден з кураторів выставы, повіл, што є то єдна з найбільшых серий Варголя, але найменше знана. Gregor Muir, режысер і спілкуратор выставы, передал, што давно чул, же тоты образы деси сут. Повело му ся стрітити з людми, котры іх мали в себе. Як споминат, переважні были змаґазинуваны, і додає, што великым пережытьом было іх одкрываня і обзераня портрет за портретом.
Frances Morris, директор Tate Modern, повіл, што Варголь є артистом іщы барже актуальным і маючым влияня тепер як коли-небуд і што в днешніх обставинах важным є, жебы іщы барже по людскы і особисто пізрити на когоси, хто был так славным артистом.
Gregor Muir доповіл, што еміґрантскы пережытя были сутьовом частю Варгольовой творчости. Енді выховал ся в Пітсбурґу серед русиньскых еміґранітв. Muir думат, што подорож вітця Варголя до Гамбурґа, пізнійше на Елліс і до Пітсбурґа была непересічном.
На выставі презентуваных буде більше як 100 робіт, разом з основныма з періоду поп, такыма як портреты Мерилін (1962) ци Ельвіса (1963-64). Буде мож видіти і перукы артисты, котры властиві самы сут артистичныма творами.
«Шістдесят Тайных Вечерий» то єдна з послідніх серий, яка была створена перед смертю в 1987 р., то тіж єдна з парох, котра єст доказом, што темы віры і смертельности повторюют ся в творчости Варголя. Тайны Вечері будут поміщены гейбы в церковній атмосфері.
Выстава буде одкрыта 12. марця 2020 р. і буде мож ю обзерати до 9. вересня/септембра.
Коментарі