Блюсово о выганяню?

Бєщады і Низкій Бескід такой цілий період пеенеру (Польской Народной Републикы) в выображыню векшыны люди были польскым дикым заходом. В свідомости поколінь на такій вид влинула кінематоґрафія, котра безлюдны і істо дикы, на тот час, просторы схоснувала як сненоґрафію (але і місце акциі) для першого польского вестерну «Ранчо Тексас» з 1958 рока. На сезонне выпасаня худобы ішли там соткы молодых, голодных пригоды, містовых кавбоів. Част з них на все оселила ся в горах, прикрашаючы локальне жытя. Так зродила ся леґенда польского дикого заходу. Коли Бєщады перестали быти уж так дикы і безлюдны, а помалы зачали робити ся комерцийном, переполненом кічом обшырю, част кавбоів перенесла ся в Низкій Бескід. Приіхали тіж і новы.

На перший взгляд, Арек Завіліньскій ідеальні вписує ся в тот климат. Самітний вандрівник з ґітаром, опасаном через рамено, іде перед себе зникаючом во гмлі дорогом. Подібне мож одчути, слухаючы перший раз його тексты, утриманы в конвенциі блюсовой оповісти. То не докінця правда. Завіліньскій, як єден з невельох піснярів, хоснує тоту сценерию лем як фон, героям пісен вкладат костюмы, але під нима найчастійше крыют ся фактычны істориі правдивых люди.

На його остатній платни «На Роздрожу» (орґ. «Na Rozdrożu») являт ся єдна істория заперта в творі «ПКС Сонґ». О тым, як го творил, для ЛЕМ.фм+ бесідує артиста – Арек Завіліньскій: Сіл єм раз в Саноку до автобусу на Ветлину. Было “по сезоні”, конец листопда. Іхал такой порожній. В тамтым часі помешкувал єм в Тисній і одкальси там єм вертал. В Ліску добило іщы пару люди, а серед них, не молодий уж хлоп, облечений як до костела. Купил білет і сіл з переду справа. Я сідил шор за ним. Штоси там зачал бесідувати шоферови і хвилю тырвало, нич єм ся поімал, же і я того слухам. Перервал в Балигороді. Высіл, а я остал з том його оповістю, всмотрюючы ся в ніч за шыбом…

Конструкцийном осю «ПКС СОНҐу» єст вертаня жытеля сходу з далекого заходу, де был одвидіти невидженого од років, вмераючого брата. Робил там в копальни міди. Легко зідентифікувати тото як ліґницко-ґлоґівскій мідьовий округ. Відомо, же тоту обшыр лучыт боляча істория з Низкым Бескідом і Бєщадами, з обшырю інспіраций Завіліньского. Мож сміло інтерпретувати тот текст, як індивідуальну оповіст о далекых консеквенциях акциі Вісла, вчас котрой выселено парудесят тисячів Лемків і Бойків, як раз, на захід.

На початку січня/януара в околицях Ґорлиц кручений был теледиск до той співанкы. В порожнім автобусі попри Ареку Завіліньскым выступил знаний актор і пісняр, а приватні приятель Завіліньского – Лех Дыблік. Реалізациі кліпу піднял ся Марек Піґула, абсольвент Державной Высшой Фільмовой Школы в Лодзі. Кліп явит ся на соспільных порталях, на сайті YouTube та на антені телевізийных каналів MTV i TVP Kultura.

© Арек Завіліньскій, фот. Марцін Пєтруша