Афініта ку самодештрукції

Уж лем сліпый може не видіти, же україньскы амбасадоры, котры дістануть свою діпломатічну місію у Сербії, мають в робочіх нотах записаны впливовы операції посеред Русинів Войводины. Векша біда є, же ся найдуть люди, котры їм тоты ноты помагають повнити.

То, же україньскы амбасадоры ся на русиньскых подіях появлюють реґуларно, як кебы ся старали о „своє“, не є жаднов новотов. А уж сьме чітали і о тім, яка щіра є україньска амбасада, кедь ішла фінанчно підтримовати деякы русиньскы проєкты у Сербії.

Од каждой єдной державы, в котрій Русины жыють як автохтонне населіня, бы єм то прияв як сімбол, же амбасаді не іде в Сербії лем о „свою“ меншыну, значіть меншыну, котра в державі, яку представлює амбасадор, є майорітным народом, але же хоче помочі і Русинам, котры жадну іншу такзвану властну державу не мають.

Кедь іде о Україну і їй амбасадора, пак не мож чітати з тых кроків нич інше, лем впливову операцію.

Што інше як впливова операція бы то мало быти, кедь бісідуєме о країні, котра нелем доднесь не признала Русинів, корінный народ Підкарпатьской Руси, ани лем за народностну меншыну, сперать Русинам їх основны народностны права, „контролює“ русиньскых актівістів, і то нелем на своїй теріторії, а в Новім Саді і цілій Войводині буде україньскый амбасадор найвекшый приятель Русинів?

Покля чоловіку быв подарованый Всевышнім холем основный інтелект, котрый му дозволить такы основны мозґовы операції як рахованя до десять, пак му мусить быти ясне, же україньскый амбасадор під камуфлажов помочі лем здобывать вплив, котрый має служыти на тиху українізацію Русинів.

Тоту політіку сьме розкрыли вже давно, а знаме і то, же части русиньскых інтелектуалів у Войводині, проукраїньского напряму, то нелем не перешкаджать, але докінця пасує до їх світа. Што є новотов, то вість, же теперь уж нелем україньска амбасада іде „спасати“ Русинів, але же русиньска інштітуція іде помагати Українцям будовати їх інштітуції.

Просто, было бы абсурдным помагати україньскому амбасадорови повнити робочі ноты.

Ніт, не є то сюжет абсурдной драмы, але інтерпретація вісти, котра ся появила на сайті аґентуры Рутенпрес. Як сьме ся дочітали, україньскый амбасадор у Сербії, Володимір Толкач, навщівив Новинарьско-выдавательску інштітуцію Руске слово в Новім Саді, де бісідовав о тім, же на Універзіті в Новім Саді хотять одкрыти україньскый центер.

Но і директор Руского слова повів, же інштітуція, котру веде, залучіть ся актівно до планів на одкрытя такого центру. Вірю, же директор, Борис Варґа, бісідовав за себе. Бісідовати за цілу інштітуцію бы было серьйозно абсурдным.

Было бы абсурдным, же русиньска професіонална інштітуція у Войводині іде помагати одкрывати україньскый центер на універзіті, кедь Русины на Підкарпатю рокы жадають в Ужгороді одкрыти катедру русиністікы, а в тім ліпшім припаді суть лем іґнорованы.

Было бы то абсурдным і зато, бо Русины в Новім Саді мають властну русиністіку, котру в першім шорі бы мали професіоналны інштітуції підтримовати, а не іщі помагати центру, котрый є знова лем впливовов операційов, яка в нашім припаді має в мерьку і нас, а то не зато, жебы сьме проквітали, але жебы нас українізовати.

А было бы то абсурдным і зато, бо кедь Україні так барз залежыть на Русинах, пак бы єм на стрічах з амбасадором з поції шефа Руского слова бісідовав о тім, коли планують дати нам нашы права на Україні, котру репрезентує, а не о тім, же за ваше болото мы вам золото. Просто, было бы абсурдным помагати україньскому амбасадорови повнити робочі ноты.

Найсмутніше на тім є, же од такого фліртованя з україньсков діпломаційов мож скоріше або пізніше чекати лем самодештрукцію.

Не знам, де ся в Новім Саді взяла тота афініта ку самодештрукції, но щіро ня то мерзить. Бо нам, Русинам у Карпатах, на розділ од Києва, на вас, войводиньскых Русинах, досправды залежыть.

Статя была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радія lem.fm. Фото: Pexels.com.