Апостол – Неділя Святых Отців – неділя, 09.30 год.

Чітаня з Письма святого апостола Павла Євреям – зачало 328. (11.; 9-10, 17-23, 32-40)

(Братя), Вдяка вірі пришов Авраам бывати до обіцяной землі, хоць му была чуджа, і бывав там в шатрах з Ісаком і Яковом, наслідниками той самой обіцянкы. Бо чекав на місто, з (міцныма) фундаментами, котрого архітектом і будовательом є сам Бог. Вдяка вірі Авраам в часі пробы пожертвовав Ісака. Тот, котрый прияв обіцянку, пожертвовав свого єдиного (сына), о котрім было речене: «По Ісакови буде назване Твоє потомство.» (Авраам) собі подумав, же Бог мать міць і воскресити із мертвых а образно речене: одтам го і дістав (назад). Вдяка вірі поблагословив Ісак Якова і Ісава, бо смотрив на будучность. Вдяка вірі умераючій Яков поблагословив обидвох Йосифовых сынів і «опертый о верьх свого жезла ся поклонив.» Вдяка вірі собі Йосиф перед близков смертьов спомянув, же ізраільскый народ одыйде (із Еґіпта) і наказав, што мають зробити з його костями. Вдяка вірі быв Мойсей по народжіню три місяці утайованый своїма родичами, бо виділи, же дітинка є красна, а так ся не дали застрашыти наказаньом царя.

Што іщі додати? Не мам дость часу на росповіданя о Ґедеонови, Варакови, Сампсонови, Єфтайови, Давідови, Самуілови і о пророках, котры вдяка вірі перемогли царьства, выконали справедливость, дістали (од Бога) обіцяне, затыкали пыскы левам, гасили силу огня, утікали перед вістрьом меча, зо слабых ставали ся силныма, в бою были смілы і розганяли чуджі войска. Жены діставали своїх мертвых як воскресеных. А іншы (з праотців) были убиты, бо не хотіли быти ослободжены, жебы набыли славніше воскресіня. Іншы зазнали высміяня, битя карбачами, а тыж оковы і вязницю. Были убиваны камінями, перерізованы, мучены при выслухованю, умерали під мечом. Блукали ся у вівчіх і козячіх скорах, зазнавали нужды, трапліня і зневажаня.

Они, котрых собі світ не заслужыв, блукали ся по пустынях, горах, яскынях і пропастях землі. А тоты вшыткы, хоць доказали свою віру, і так не набыли обіцяне (од Бога), бо Бог допереду приготовив дашто ліпше нам, і не хотів, жебы они досягли ціль без нас.