Другій номер тыжденника ЛЕМ.фм+

Давно, давно тому, під гором (бо в Карпатах то не чудо), недалеко од ліса, хоц в містецкых, але міцно русиньскых обставинах, мал єм щестя жыти на західній Лемковині, в Креници. Благій період дітинства проводил єм в щестливій сепартистичній родині політичных Русинів, о староруско-москвофільскых корінях з автентичныма талергофско-явожняньскыма елементами і фурт припоминаном (по)выселенчом історийом.

То был прекрасний час, котрий – як вшытко, што добре – даколи мусіл ся скінчыти, бо якысы чудакы взяли ся за політику і, заміст штоден спокійні ходити до роботы, зачали страйкувати, засідати за округлыма столами, кричати, же комунізм недобрий, а з нима буде ліпше. До того моменту, при каждій нагоді літали сме над хмарами, споминаючы о Талергофі, горды з того, же то был перший в Европі концентрацийний лаґєр, оснований понад двадцет років скорше од абсолютного number one – Аушвіц, а в самым Талергофі были сме єдныма з першых поневоленых! Сміяли сме ся з дурного, недовченого Сталіна, што вшытко доцяп попутал, причынячючы Русинів до єдной файты з Украінцями, котрых за террор Орґанізациі Украіньскых Нацийоналистів і єй войскового крыла в виді УПА (но і коляборацию з Гітлером) рішыл розогнати по світі! Бідний дядько Сталін был далеко, аж в Москві, але його повоєнны сторонникы знали ся на роботі бодай так добрі, як іх начальник. На основі рішынь Комінтерну з 20. рр. минулого столітя, при прихыльности власти, достали Русины комуністичного світа прекрасну оферту: забудте о своій локальній соспільности пастухів, отворте ся на істо літературний язык і культуру – то ваша сила і будуче!

То початок вводного слова другого номера тыжденника ЛЕМ.фм+, до котрого чытаня красні просиме. Найдете го на нашым портали по правій його стороні (клікаючы в окладинку), в своій почті (кєд подали сте нам адрес е-майль, жебы го Вам высылати), або можете тото зробити одраз, клікаючы в тот мотузок.