Iгор Стравіньскій (1882-1971) был найславнійшым композитором ХХ столітя. Скомпонувал мастерскы творы з каждым жанрі музикы, а зручніст одкрываня ся наново спричынила, што творы написаны в віку 80 років звучали так само свіжо, як тоты презентуваны в 1913 році, коли запрезентувал публиці «Свято Яри».
Часы авантур і рукочынів на публиці при премєрі каждого твору Стравіньского минули, але елемент несподіванкы фурт притігал любителів його музикы. Стравіньскій был радикалом. Влияня на сучасне му і будучы поколіня было превеликє. Черговы композициі революцийонізували вид музикы. Стравіньскій освободил ритм од текучого припорядкуваня мелодиі, приписуючы му творчу і орґанізацийну функциі. Одшмарил пануюче переконаня, што мизука мусит быти мелодийна, зосереджаючы ся на перкусийным потенциялі оркєстры. Одшмарил традицийны німецкы принципы перетворюваня твору, будуючы композициі з малых частичок, котры пак ґеніяльні уставлял в шорі і зоставлял, імаючы комбінациі. Коли слухат ся Стравіньского звертат ся головні увагу на потрясаючу, блискуючу інвенцию. Кєд бы не Стравіньскій, істория ХХ ст. музикы пішла бы інчым тором.
Коментарі