«Слово» – 22-та неділя по Сошествії Святого Духа Неділю – о богачови і Лазарьови – неділя, 9.00 год.

Днешнє Євангеліє нам говорить о жывоті двох людей. Єден быв богатый, його мено не познаме, котрый жыв в богатсві, роскошах, веселости каждый день. Другый быв бідный чоловік, званый Лазарь, котрый покрытый струпами лежав при дверях богача, і хотів ся насытити одробинами зо стола богача.

Так проходив день єдного і другого. Но пришов і послідній день на тій землі. Кедь Лазарь умер, анеглы взяли його душу і однесли на лоно Авраама. Але умер і богач і поховали го.

Уж тота частина Євангелія нам говорить много. Лазарь быв бідный тілесно, но богатый духовно. Як пришли ангелы по його душу, радостно єй могли перенести на місце радости і покоя. Но о богачови ся не пише, же ангелы пришли. Жыв лем про земне. І так його тіло люде поховали до землі і демоны його душу в аді. І ту видиме великый розділ. Богач теперь зношать мукы і просить о капку воды, а Лазарь зажывать вічну радость і насолоду. Кедь богач просить Авраама, жебы послав Лазаря до дому ку його братам, жебы їм свідчів, жебы і они не пришли на тото місце мук, одповідь Авраама є: Мають Мойсея і пророків, най їх слухають.

Тот образный приклад указує нам, же радости і щастя того світа суть курты і скоро минаючі, але радость і блаженость неба не перестане ниґда. Таксамо і трпаліня і болести на тім світі, скоро проходять, але мукы в аді ниґда не перестануть. Тыма словами Ісус учіть нас, жебы сьме не забывали на ціль нашого жывота: покликаня ку вічному жывоту. Жебы ся не дати засліпіти богатством і славов того світа, жебы не забыти на богатство вічне в небі, як учіть апостол: Людьске око не виділо і ухо не чуло, што Бог приготовивив про тых, што го люблять. А тыж, жебы не падати на духу, ани при різных траплінях, бідах ці хворотах, знаючі, же трпаліня того світа суть недостойны той славы, котра ся на нас має выявити. Слава Ісусу Хрісту!