Священномученик Максим Ґорлицкій вписаний до лику святых РПЦ

Як заявлят офіцияльний сайт Московского Патріархату, постановом Священного Синоду Росийской Православной Церкви з 24. грудня/децембра 2015 рока, священномученик Максим Ґорлицкій (Сандович) остал вписаний до місяцьослова РПЦ. Тым самым установлено молитвенний ден його памяти на 6. вересня/септембра (24. серпня/ауґуста за старым стильом).

Справозданя тыкаюче вписаня св. Максима до лику святых, славленых РПЦ, вчас засіданя Синоду зложыл предсідатель Зовнішнього Выділу Церковных Односин РПЦ митрополита волоколамскій Іларийон. Схвалена постанова о чыслі №105 (журнал № 105) завершат м.ін. інформациі про походжыня Максима Сандовича: “Максим Тимофеевич Сандович родился 31 января 1886 году в северных пределах Австро-Венгерской империи в русинском (лемковском) селе Ждыня (ныне Польша) в семье грекокатолического псаломщика.”.

Св. Максим Ґорлицкій был канонізуваний Польском Афтокафельном Православном Церквю в 1994 р. Культ св. Максима скоро розшырил ся поза ПАПЦ. О два рокы од канонізациі Росийска Православна Церков Заграницьом рішыла вписати Святого до свого місяцьослова, а неодолга Украіньска Православна Церков Московского Патріархату причыслила священномученика Максима до Собору Галицкых Святых (2001 р.), Собору Карпаторускых Святых (2006 р.) та до Собору Волиньскых Святых (2012 р.).

Акафіст до св. Максима Ґорлицкого (в меджечасі змінений был його текст) был написаний в 2000 році. і є він офіцияльні затверджений Собором ПАПЦ. В 2006 році Собор ПАПЦ рішыл перенести мощы Святого з лемківского села Ждыня до церкви св. Тройці в Ґорлицях (побудувана як памятник мученичой смерти св. Максима). Торжественне перенесіня проходило 7. вересня/септембра 2007 рока. Св. Максим Ґорлицкій, коли вмерал попри ґорлицкым суді в 1914 році, мал выповісти послідні слова: Най жыє Рускій Нарід/Свята Русь і Святе Православя.

Хоц канонізация Максима Сандовича одбыла ся по 80 роках од його смерти, православны Русины з Лемковины зачали вішати в хыжах знимкы о. Максима посеред ікон такой одраз по його смерти, што вказує на розвиток його культу на долго до канонізациі. Окрем того, його памят є доднес жыва як символ траґічных подій періоду Великой Войны і русиньской ґеєнны – концентрацийного лаґру в Талергофі.