Тайовского Обіцянкы буде в ТАД мож видіти на три способы

Вже 5-го октобра 2018-го року одбуде ся в Театрі Александра Духновіча в Пряшові перша премєра той театралной сезоны. Драматічный колектів в режії Матуша Ольгы представить пєсу Йозефа Ґреґора Тайовского під назвов Обіцянкы.

Надвязаня на драматурґічну лінію

Як пише ся у анотації пєсы, театер хоче Тайовского Обіцянками надвязати на драматурґічну лінію обявного інсценованя словацькых класічных творів у русиньскім културнім контексті в режійнім наштудованю Матуша Ольгы. В минулости ішло о адаптацію оповіданя Мартіна Кукучіна Непробудженый, ці доднесь на сцені театру грану драматізацію Тяпаковців од Божены Сланчіковой Тімравы.

Єднокатовку Обіцянкы Тайовскый написав у 1898-ім році і выдав єй із властных грошей, жебы в часі мадярізації дав словацькым охотникам пєсу в материньскім языку, котру бы знали наштудовати і при скромнішых условіях. Днесь театер хоче посередництвом того тексту демонштровати театралну пєсу як самобытну творчу діялность інсценаторів.

На три способы

Як інформовав в пресовій справі Юсиф Юрчішін із Театру Александра Духновіча, Обіцянкы выникли два рокы перед авторовов прославленов пєсов Женьскый закон. Тота пєса бере ся за єден із пілірів Тайовского драмы і нова пєса в театрі крыє ся із першов дійов Женьского закона.

„Обіцянкы як увертура єдной із найголовнішых Тайовского пєс суть єднокатовка, котрій бы сьме годны были дати підназву любый образчік із жывота народа. Кедь сьме до назвы придали слова на три способы, та то зато, бо в нашій інсценації вказуєме яку важну роль в атмосфері драматічного твору мають самы інсценаторы,“ говорить о пєсі режісер Матуш Ольга.

Почас єдного вечора драматічный колектів заграє Обіцянкы – єдно оповіданя, із трьох різных поглядів. Першый є псіхолоґічно-реалістічный, в котрім подля Ольгы домінує намага штонайвеце зрозуміти авторови і інтерпретовати го так, жебы характеры, односины меджі особами были штонайвірнішы Тайовскому. Другый способ є охотницькый, при котрім інсценаторы стрічають ся із своїма лімітами. Третій способ є постмодерный, котрый подля Ольгы не має нич довєдна із Тайовскым і інсценаторы приношають до пєсы темы, „о котрых ся му ани не снило,“ говорить режісер. Темов пєсы є любов молодых людей.

І кедь є Йозеф Ґреґор Тайовскый фантастічный автор, о чім є Ольга пересвідченый як скушеный режісер словацькой класікы, в пєсі на сцені Театру Александра Духновіча буде іновованый, бо він таку подобу свому тексту не дав.

Уж третю сезону по собі

Матуш Ольга, котрый моментално інсценує нову пєсу в русиньскім театрі є знамый словацькый режісер. Моментално є і проректором Академії умень в Баньскій Быстріці, два функчы періоды там быв на посаді ректора.

З русиньскым театром співпрацовав уж веце раз. В остатніх театралных сезонах все зробив і єдну пєсу про русиньскый драматічный колектів. У 2016-ім році режіровав інсценацію Корчма під зеленым стромом (Словацька рапсодія по русиньскы) од Петра Ковачіка і минулу сезону інововав давнішу премєру пєсы Карола Горака о вызначнім русиньскім будительови Адолфови Добряньскім під назвов Адолф Івановіч Добряньскый – Зоря на небі, над головов штранґ.

ТЕКСТ НАПИСАНИЙ В ПРЯШІВСКЫМ СТАНДАРДІ РУСИНЬСКОГО ЯЗЫКА