Достойность, што не є про каждого

Десять років тому, на основі того, же втогдышній україньскый презіднет Віктор Януковіч вырішыв не підписати асоціачный договор з Европсков унійов на саміті у Вільнюс, наперед малы протесты переросли аж до великого протестного руху, котрого резултатом былo створіня дочасной влады і одкликаня презідента парламентом.

Днесь тоты дії, котры проходили на Україні од другой половины новембра 2013-го року до половины фебруара в році 2014, знаме як Евромайдан, або і під назвов Револуція достойноти.

Знаме, што слідовало за тым. Выголошіня такзваных народных републік в Луганьску і Донецьку, де лем так, чісто трафунком, знайшли ся і російскы вояци на „вакаціях“, як то втогды Кремель інтерпретовав. Але і анексія Криму, ку котрій уж ся ани не бояли в Москві признати офіціално.

Довгы рокы такзваной Антітерорістічной операції, реално войны на части теріторії Україны в меджінародно признаных граніцях із 1991-го року, но а пак у 2022-ім році початок повноформатовой войны, котра, нажаль, іде доднесь.

Є над сонце ясным, же Українці за своє рішіня обернути ся на Запад і намагати ся іти европсков а евроатлантічнов путьов, платять высоку ціну, котру їм каждый день піднимають далшы бої з російскым аґресором.

Но вєдно з тыма нещастныма діями, котры пришли по Евромайдані, пришли і іншы дії, а то конкретно у Верьховній раді. Політічна ґарнітура, котра перевзяла власти, в часі, коли сепаратісты вєдно з Російов зачали торгати теріторію в меджінародно признаных граніцях, мала часу рішыти законы, котры властно мали обмеджовати меншыны.

Є про мене дакус незрозумілым, ці приятя такых законів як о державнім языку, освіті, зрушіня попередніх леґіслатівных норм, котры, наприклад, до списку меншыновых языків дали і русиньскый, было тото найпотрібніше, што треба было рішыти, кедь в країні іде Антітерорістічна операція, кедь якраз о „правах меншыны“ выкриковали з Кремля, жебы собі оправдати свої неоправдательны чіны, а головно, кедь країна вырішыла іти до Европы.

Не спохыбнюю тугы жытелів Україны стати членом Европской унії, „ліпшого світа“, мати европску будучность.

Незрозумілым є то про мене і зато, же днешні народностны права, котры можеме хосновати на Словакії, не суть наперек вступу до Унії, але вдяка тому, же Словацька републіка вырішыла вступити до того европского клубу. То намагы о членство, а з тым повязаный інтеґрачный процес дотисли Братіславу зробити собі порядок в народностній політіці так, жебы одповідала цінностям, котры ся в Бруселі честують.

В припаді Україны сьме наопак виділи роснучій націоналізм, котрый з края політічного спектра дістав ся до політічного мейнстріму.

Правда, виділи сьме політічны декларації о тім, же Україна хоче быти Западом, но што до народностных, людьскых прав, тоты декларації не были підложены ділами, скоріше наопак. А властно, кедь правду казати, Україна ся аж до року 2022, до початку войны, ани ниґде в інтеґрації не рушала. Было то веце о словах, нелем з україньского боку, як о реалных резултатах.

Самособов, война змінила сітуацію, але нелем в інтеґрації. Она єй змінила і внутрі країны, і то так, же націоналізм є іщі векшов нормов як будьколи передтым. А днесь уж держава не діктує лем то, котра меншына може, котра не може існовати, днесь вже діктує і то, до котрой церькви мож ходити, і котра бы ся мала заборонити.

При десятій річніці Евромайдану европскы медії пишуть о тім, як вельо собі вытерпила Україна про своє рішіня іти путьов інтеґрації. І же Українці ся одторгли од Росії, і хотят быти Европанами. Правда. Но є ту єдна проблема.

Не спохыбнюю тугы жытелів Україны стати членом Европской унії, „ліпшого світа“, мати европску будучность. А не спохыбнюю ани їх право выповнити тоты тугы так, як тото право мали і іншы країны.

Но наперек тому, кедь видиме высше спомянуты сіндромы Україны, пак мусиме конштатовати, же їх тугы не цалком корешпондують з тым, што то належати на Запад значіть, якы цінности то представлює. Наприклад і дати права тым, котрых „не любиме“.

Бо покля Евромайдан мав окрім зміны політічной орьєнтації быти і Револуційов достойности, пак што є то за достойность, котра не є про каждого? Европска бізовно ніт.

Статя была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радія lem.fm. Фото: Pixabay.