Днес, 18. серпня т.р., проходит річниця народжыня выдатного русиньского поеты родом з Лемковины – Нестора Репелы.
Вродил ся Нестор Репела 18. серпня 1923 р. в селі Білцарева на західній Лемковині. Был то час повоєнний, але тіж час втраченого лемківского щестя, котре мало ся явити власном державом. Малого Нестора родиче послали до основной школы, де трафил під тверду руку украіньского учытеля Михайла Гуцялюка (vel. Гуцуляка), котрий сільскым дітям вказувал, яка ідея наймудрійша, найліпша. Пак Гуцуляк пішол мішати до села Ізбы. Як споминают найстаршы жытелі тых сел, сес учытель зашол ім міцно за дітячу скору.
Вертаючы до Нестора Репелы, был він сказаний на вічну вандрівку од молодых років. Парібчыня перервала му ІІ світова война. Товды же, примусово остал забраний на роботы до Німец, пак названий был добровольцьом до Червеной Арміі. Коли пришло му вернути до рідной Білцарвы, його найблизжшых уж не было. Осамотнений, пустил ся іх путю та нашол ся на середущій Украіні, на Кіровоградщыні. Репела мриял вернути на Лемковину, але коли спостерюг, же границі уж заперты, доля примусила го до дальшой вандрівкы. Нашол ся Нестор Репела з родином на далекым Донбасі в селі Амвросиівка, де осесил ся на все.
Кєд писати про літературний доробок поеты і прозаіка Нестора Репелы то в нашым лемківскым світі так по правді остал він одкрытий не так давно, бо допіро в 1998 р., коли то сам Репела навязал контакт з часописом Бесіда і його шефредактором Петром Трохановскым. Товды тіж, в просторі сторін Бесіды явили ся першы творы автора, окрем вершів, м.ін. його спомины, гуморескы, ци літературны образкы.
Вершы Репелы напевно треба зачыслити до народной поезиі. Сеса народніст проявлят ся не лем в стилю писаня і в великій філософіі, полученій з Любовю до минулого, втраченого лемківского світа. Здає ся, же найвекшым скарбом Репелы єст прекрасне писаня о тузі за рідном земльом з перспектывы выгнанця, баніты, оддаленого тисячы кільометрів од рідного Краю.
Коли іде про прозу Нестора Репелы, не годен не спомянути, же єст то бодай перший так міцний голос, спомин одтамале, зо світа, до котрого – як то пристало ся бесідувати – люде ішли ґу сходови сонця, де ждала на них нужда, понижаня, голод, а часом і смерт.
В 2001 році «Бібіотеком Бесіды» была печатана збірка поезий автроства Нестора Репелы, котру зобрал і приготовил Петро Трохановскій пн. Місце при столі.
Нестор Репела вмер 2. листопада 2002 р. на далекым Донбасі – чужыні, в котрій был змушений прожывати своі несторскы – дозрілы рокы.
Вічна Йому Памят!
Нестор Репела (1923-2002)
Гев, за тым мотузком можете почытати збірку поезиі Нестора Репелы печатану Стоваришыньом Лемків в 2001 році.
Коментарі