Почекайме з тов паніков

Початком мая была публікована інформація о тім, же Папа римскый Франціск призначів нового єпіскопа Мукачовской ґрекокатолицькой єпархії, котрым став отець Теодор Мацапула, довтогдышній сінкел в справах монашества Мукачовской ґрекокатолицькой єпархії. З тов інформаційов є повязаных веце вопросів.

У своїх русиньскых ґрекокатолицькых, а нелем, кругах, єм вже дістав много вопросів на то, як виджу сітуацію коло призначіня отця Мацапулы за мукачовского єпарху.

А треба одкрыто повісти і то, же при дакотрых вопросах было чути аж таку мірну паніку што до вопросу будучности Мукачовской єпархії як церькви свого права, русиньской церькви, котра є матірьов вшыткым далшым церьковным штуктурам, якы суть наслідниками Ужгородьской унії.

Щіро, і про автора того коментаря было несподіваньом тото выменованя. Причін є веце. Тов першов не є, одкыль владыка-номінант походить.

Першов є, же не быв призначеный владыка Ніл Лущак, котрый по смерти владыкы Шашіка став апостольскым адміністратором. Лемже, ту є тяжко шпекуловати, бо можливости суть дві. Таку пропозіцію, стати єпархом, не дістав, або дістав, но не прияв. Може раз ся дізнаме.

Другов причінов є то, же Рим выбрав номінанта з доста незнамой конґреґації – Інштітуту воплоченого слова, котрый пише свою історію лем од 1984-го року, а на теріторії наслідників Ужгородьской унії властно не має жадну традіцію. Іншак, новый владыка є першым, хто з той конґреґації став єпіскопом. Значіть, ани у світі то не суть „фаворіты“ на архіпастырів.

По третє, є ту, самособов, вопрос, ці Мукачовска єпархія не має у цілій своїй штруктурі єдного „домашнього“ священика, одхованого на нашій традіції одмаленька, котрый бы міг стати єпархом. На то ся одповідь так само не дізнаме з компетентых місць, але не думам, жебы у Мукачовскій єпархії не были священици, котры бы на то мали духовны рисы і способности.

Аж четверов причінов є, же хоць новый владыка служыв довгы рокы в Мукачовскій єпархії, а мав там і важны посады, не будує в нас, котрым залежыть на статусі Мукачовской єпархії, велику довіру то, же кедь з Києва чуєме тискы на анексію нашой єпархії, дістанеме до Мукачова владыку з Галичины.

Mотто єпіскопа є по церьковнославяньскы, не по україньскы.

Лемже, вшытко тото суть властно такы людьскы думкы, котры можуть выкликовати паніку, но може неоправдано, а новому владыкови бы сьме могли почати не довіряти передчасно.

В першім шорі треба повісти, же выменованя єпіскопа, котрый має походжіня на Галичині, не значіть автоматічно, же Рим дав позволіня на поступне зничіня окремой Мукачовской єпархії. Од того сьме далеко, маєме надію, а нихто іншый, лем Рим о тім може рішыти.

Ту бы скоріше треба было смотрити, яку ватіканьску діпломацію будуть способны робити митрополітны церькви на Словакії і в Мадярьску. Можуть.

Так само треба повісти і то, же Мукачовска єпархія вже мала і Ґрека, і Словака, і мадяронів на єпіскопскім стілці, а єпархія то пережыла. І кедь ся вернеме, наприклад, ку владыкови Шашікови, днесь мож повісти, же меджі віруючіма мав велику почливость і єпархію досправды розбудовав. Значіть, не походжіня вырішує.

Омного веце як допереду проґнозовати конець, треба смотрити на діла зроблены, або почекати на першы крокы.

Може нам быти надійов, же новый владыка такой в першім своїм приговорі акцентовав, же досправды любить Мукачовску єпархію. В тых днях дістав ся на інтернет і ерб нового владыкы, де треба видіти важны річі. По перше, мотто єпіскопа є по церьковнославяньскы, не по україньскы.

По друге, в ербі має церьков із села Ужок, а она не є лем одказом на Мукачовску єпархію, але і на владыку Теодора Ромжу, на котрого печатках тота церьков была так само.

Зато, без того, жебы сьме шпекуловали, почекайме на першы крокы владыкы Теодора у функції єпархы, а пак будьме мудрішы. Його слова по выменованю, а так само ерб, дають надію, же нашы людьскы страхы не мусять мати нич з реалностьов. Значіть, почекайме з тов паніков.

Статя была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радія lem.fm.