Вчера, 30. серпня, в Зындранові на Лемковині проходили торжественны подіі, повязаны з празднуваньом річниці 30-літя од побудуваня і консекруваня православного храму – церкви св. Миколая Чудотворця. Архієрейску Службу Божу возглавляли єрархы ПАПЦ, архієпископ Авель та єпископ Паісий, в присутности священників перемышльско-новосандецкой і інчых єпархій . Як гіст присутний был тіж місцевий католицкій священник.
Святкуваня зачало ся од привитаня Владык, священників, запрошеных гости та вшыткых пристуных старостом парафіі – Теодором Ґочом. Пак зачала ся Божеска Літургія, вчас котрой, на проповіди, арх. Авель (товдышній парох і чынний участник при ставляню нового храму) вернул до часу будовы церкви. Храму, якій поставлено на приватній ділянці, офіруваній през жыючых гын Лемків – Єву і Івана Мацканичів. Перше, вірны молили ся в приватній хыжы. Як припоминал Владыка, тамты рокы не были легкым часом на стараня ся о новы православны святыні, а зындранівска церков была першым православным храмом побудуваным по ІІ Світовій Войні, хоц комуністычны власти не были прихыльны такым ініциятывам. Архіпастыр люблиньско-холмской єпархіі припомнул, як в липци 1982 рока в присутности митрополиты Василия был посвячений камін під будову, а скорше, як были пробы вымочы на Владыці не запрашати митрополиту і одкликати подію. Твердіст в вірі, впертіст, та вытырваліст духовного та цілой парафіі довела до побудуваня в селі церкви.
В словах Владыкы явила ся тіж, днес подавана як анеґдота, істория з першых хвиль ставляня храму, коли то дві парафіянкы пришли на місце будовы і позміняли вызначены ґеодетами пункты, побільшаючы церков на шырокіст і на долгіст. На іх око, была за мала, жебы помістити вшыткых товдышніх і будучых парафіян. Зміну вымірів, подібно, будівничы не спостерегли, а завдякы тому днес зындранівска церков свобідні містит вшыткых вірных.
Торжество 30-літя церкви не проходило докладні в тот сам час, што само посвячыня – тота подія мала місце 27. липця 1985 рока, але, як і товды, так і тепер, радіст з посвячыня церкви, а вчера з річниці той подіі, розділяли і прикрашали своім співом на Божескій Літургіі хориситы з креницкой парафіі св. Владиміра враз з дириґрентом Петром Трохановскым. Присутний был тіж, хоц в камеральным складі, другій хор – Молодіжний Хор Перемышльско-Новосандецкой Єпархіі Ірмос, котрий вела імост Мариянна Яра. В торжестві зындранівской церкви, разом з місцевыма парафіянами, участ взяло вельо вірных, котры зъіхали ся з цілой єпархіі.
З нагоды праздника, рішыньом Св. Собору Єпископів ПАПЦ, ціла зындраніска парафія остала нагороджена Oрдером св. Маріі Магдалины (признаваний за діяня на хосен Церкви і ближніх), котрий на конец богослужынь, од імени Собору, на рукы старосты Т. Ґоча вручыли владыкы. Пак, по одспіваню многых «многых літ», зачала ся друга, меньше офіцийна част святкувань. Парох зындранівской церкви о. М. Ґоцко запросил вшыткых присутных на спільний почастунок і спільне радуваня ся зо співами.
Церков св. Миколая в Зындрановій находит ся в центрі села, близко забудовы Музею Лемківской Культуры. То тридільна, мурувана церков, побудувана на выдолженым пляні. В брылі церкви выріжнят ся єй вежа, яку вознесено на пляні квадрату. Найшыршом і найдолшом єст середня част – храм вірных, якій вознесено на плані выдолженого простокута, а найменьший і найузший єст олтар з прилігаючом до него по пілнічній страні різницьом. Над каждом частю церкви находит ся окремий дах, площыновий, шатровой конструкциі, покрытий бляхом. Кажду з части вінчыт вельократні ломлена баня з привидном літарньом, маковичком і крестом. Перед входом до церкви поміщено невелику предсін без стіны од фронтовой страны, з выглядами по боках. В середині находит ся музычний хор, вознесений на столпах. Єст тіж сучасний іконостас з цікавом намістном іконом покровителя – св. Миколая, якій благословит двоє люди позбераных в лемківскє облечыня. Церков св. Миколая в Зындранові належыт до парафіі Покровы Пресвятой Богородиці в Команчы в саноцкым деканаті, перемышльско-новосандецкой єпархіі Польской Автокефальной Православной Церкви.
Пониже презентуєме архівальны знимкы з посвячыня пляцу під будову церкви та з самого посвячыня новопобудуваного храму. Окрем того, пару сучасных знимок.
Коментарі