Ведучій одділіня

Обіцянкы бы было треба наповнити. Іншак собі різны ведучі одділіня будуть робити проти Русинів, што хотять, а навеце з тихов акцептаційов державы. Або є фарма троллів наповньованьом державных замірів?

Кавза коло телевізного проґраму із Свідника, котрый перед часом одвысылала публічна інштітуція – Радіо і телевізія Словакії, і в якім одзвучали шкандалозны слова робітничкы Словацького народного музея – Музея україньской културы у Свіднику, котры выкликали волну неволі меджі Русинами, окрім іншых резултатів принесла і приобіцяня ґенералного директора Словацького народного музея, же буде одтеперь „нулова толеранція“ на такы ексцесы з боку робітників той держанвой інштітуції.

Но не знам, ці о тім ґенералный директор не інформовав робітників свідницького музея, або то бісідовав перед представителями Русинів лем так до люфту, жебы сьме уж дали покій.

Без огляду на то, як то властні із щіростьов ґенералного директора Браніслава Паніса было, факт є такый, же од предметной кавзы не видіти, жебы україньскый музей „стягнув хвіст“, наопак, робітник того музея, назвийме го „ведучій одділіня“, атакує вшыткы русиньскы ґрупы на соціалній сіті, котры ся му якбач подарило найти, і выписує свої мудрости.

Правда, никому не мож заказати проявльовати своє думаня на соціалных сітях. А ани бы сьме то як демократічно роздумуючі люди не хотіли.

Но кажде таке выражіня ся має і свої граніці. Головно втогды, кедь іде о ведучого одділіня, робітника державной інштітуції, значіть чоловіка, котрый бы на основі того, де робить, мав як першый дбати на то, жебы не порушовав законы, і жебы його высловы не выкликовали контроверзії, або прямо ненависть до дакого.

Слова о „засраных зрадниках“, бы уж могли быти і на параґраф.

Ведучій одділіня якыйсь етічный кодекс якбач давно стратив, кедь го обще даколи мав. Нихто му не бере його погляды на Русинів і Українців, най собі з нима спокійно жыє. Но вернийме ся ку споминаным граніцям.

Є іщі в рамках тых граніць, кедь такый чоловік пише іронічно о тім, якы сьме „мудры і школованы“, кедь в 21-ім столітю не знаме, значіть мы Русины, до якого народа приналежыме? Покля іщі все є тото в граніцях, што подля мене не є, так собі послужыме далшым прикладом. Є в рамках граніць выражіня, же знаме лем „баламутити нашых людей“, і же сьме, пробачте за слово, „засраны зрадникы“?

То суть слова ведучого одділіня, робітника державной інштітуції на марґо Русинів. „Ведучій“ якбач од ґенералного директора о „нуловій толеранції“ нияк не чув, або то абсолутно не рефлектує, і має то десь.

Покля не є заміром державы, або Словацького народного музея, жебы із свідницького музея была фарма на протирусиньскых інтернетовых троллів, пак ся звідам, де настала хыба комунікації, же по кавзі з одвысыланым проґрамом не суть одповідны за кавзу тихо, але чують ся быти на коню?

Властно, мене ани не інтересує, де настала хыба. Є мі абсолутно єдно, ці о тім не інформовав директор, або то ведучій одділіня не слухать. Мене інтересує выводжіня одповідности. Бо слова о „засраных зрадниках“, бы уж могли быти і на параґраф.

Но а покля собі з тым не знать дати рады ґенералный директор і выводити персоналну одповідность „ведучого одділіня“, пак ся буде треба представителям Русинів задумати, ці не є час взяти на одповідность прямо ґенералного директора.

Статя была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радія lem.fm. Жрідло фотоґрафії: Pixabay.com.

ТЕКСТ НАПИСАНЫЙ В ПРЯШІВСКЫМ СТАНДАРДІ РУСИНЬСКОГО ЯЗЫКА