З каждого села на Лемковині переселіня до Совітского Союза проходило покус інакше. Наприклад, в Боднарці то власні священик переконувал селян не противити ся долі і рыхтувати ся выіжджати. Парохіяне барз шанували свого...
Спочатку в еденьскым саді не было ниякых границ, ниякых плотів ци загорід. Всядиль ся ходило, де ся хотіло – і всядиль было так гарді! Лем гріх чловека ся причынил до того, же...
Пан Михал Ляшеник докладні вчыт кореспондентку ЛЕМ.фм, як робити як найліпшы ґонты, а тіж оповідат, як оциґанити пограничну варту. Він жыє уж долгы рокы в Підгайцях тернопільской области – а вшытко в...
...Коло церкви двоє, очывидні, муж і жена, змітают жолте листя, выберают зо смітників смітя, прячут доокола. Звідую: «Ту стоіт лемківска церков. Ци знате дашто о Лемках?». Не хотят зо мном зачынати бесіды...
Сут річы, в якых не хочеш ся собі признати. Як тота заздріст. Полудньова заздріст... Не думаш о ній, але... Коли ідеш на полудне, все она деси ся выткне. Як не спочатку, то...
«Правдивых Лемків уж мало є, уж іх треба так глядати як в сухій рік грибів в лісі» – гварит Мария Попівчак з Волі Цеклиньской. Але што робити осіню, як не глядати грибів?...
«А коли няньо вертал домів з Манджуриі, то в Полтаві на дворци увиділ люди з Радоцины. А знал люди в дооколишніх селах, бо был сельскым гудаком. «Ци мі ся в голові перевертат?!...
Не мам традициі обзерати на фестівалях вшытко запоряд... Цікавше мі просто ходити і зберати вражыня кус ту, тус там... І так все по ватрі маш більше камаратів, більше добрых знаємых, більше кольоровых...
Коли маленькій хлопчыско возме на плечы як фелон мамину запаску, співат і кадит баньком – то хыбаль якій пророк може твердо повісти, же з нього такой буде єґомость. А і взагалі трудно...
Мы, Лемкы, якы жыєме в Украіні, нераз чуєме в Польщы од Лемків, же вшыткы нашы родиче ци діды-прадіды пішли в 1944-46 роках до Радяньского Союза по своій воли. Єднак більшіст з нас...
Віночку зеленый, як єс мі запропал – юж мі на голові не будеш трепотал! Колиси віночок был оздобом головы дівкы на штоден. Был природным опасаньом, жебы ся не розлітало волося, і то...
Наштоден носит сукєнку, перешыту з нового, але давного кабата. І тото облечыня облікат єй в спомины. Анна Репа добрі тямит, як парібкы тайно переходили чехословацку границю, жебы купити медже інчым і такій...
